Juf Annemie vindt troost - Sex Verhalen

Juf Annemie vindt troost

... stilte nadat we beiden een slokje namen. “Absoluut,” zei ik zacht. “Annemie …?” Er klonk duidelijk iets van aarzeling door in haar stem. “Ja?” “Ach,” zei ze zuchtend, “Ik kan maar beter eerlijk zijn tegen je. Mag ik?” Ik knikte. Natuurlijk mocht ze dat en nieuwsgierig keek ik haar aan. “Weet je het zeker?” “Ja, Iris,” zei ik, glimlachend om haar getreuzel. “Ik weet het zeker.” “Vooruit dan… voor ik het niet meer durf,” antwoordde ze. “Al vanaf het moment dat je op het terras naast me kwam zitten, voel ik de behoefte om… om je lippen te proeven.” Haar woorden sloegen in als een bom. Elke gewaarwording van eerder op het terras viel in het niets bij wat me nu overkwam. Ik voelde de kriebels letterlijk door mijn onderbuik razen en twee seconden later stond ook mijn geest in lichterlaaie. ‘Kus me dan!’ flitste het door mijn hoofd, al was ik wel nog net helder van geest genoeg om te beseffen dat er iets niet klopte. De gedachte dat ik zomaar uit het niets plots weer een vrouw zou willen zoenen deed me blozen. Ik probeerde nog wel om mijn hersens opnieuw de bovenhand te laten krijgen, maar het was een ongelijke strijd. Mijn gevoel was vele malen sterker dan mijn verstand. “Denk je dat ik zo lekker smaak dan?” vroeg ik, tegelijk toch een beetje schrikkend van de uitnodiging die mijn woorden onbedoeld inhielden. “Ik denk dat je heerlijk smaakt… je lippen, jouw tong, jouw… Annemie, ik ben er zeker van dat alles aan je bij me in de smaak zou vallen.” Mijn hart ging razend tekeer toen ...

... Iris voor me kwam staan. Mijn ademhaling versnelde oncontroleerbaar op het moment dat ze langzaam voorover boog. Ik rook haar heerlijke geur en voelde haar zoete, warme adem op mijn huid. Het laatste restje zelfcontrole verliezend, rekte ik me uit om haar tegemoet te komen. Een siddering trok door mijn lijf toen onze lippen elkaar raakten en mijn lichaam reageerde ongezien heftig toen ze ook nog eens haar handen op mijn dijen legde. Ze kuste me teder maar vrij snel hield ze op om me even aan te kunnen kijken. De begeerte die ik in haar ogen las, gooide enerzijds al mijn natuurlijke remmingen overboord, maar zadelde me anderzijds met een nieuwe op. In vergelijking met Iris had ikzelf immers slechts wat occasionele ervaring met het minnespel tussen twee vrouwen, schoot het door mijn hoofd. Waar was ik in hemelsnaam aan begonnen? En toch… Mijn lichaam sprak overduidelijk een andere taal. Die taal van het veel te lang onderdrukte verlangen deden me al mijn moed bij elkaar schrapen. “Vond je dat lekker?” vroeg Iris. “Moet je dat nog vragen,” antwoordde ik schuchter. Terwijl ik het zei, trok ik haar dichter naar me toe maar ze ontweek mijn poging om haar te kussen. Dat was iets wat ik niet verwachtte en ook niet begreep. “Wil je nog wat drinken, Annemie?” “Doe je nu plots alsof er niets gebeurd is?” vroeg ik geïrriteerd. “Nee… Zeker niet… Maar we gingen naar binnen om af te koelen en dat is niet echt gelukt, zou ik denken.” “Oh… dat? Nou, geef me dan nog maar een colaatje.” “Goed, ...