Het bankje in het park - Sex Verhalen

Het bankje in het park

Ik zag het jongetje op de bank zitten. Hij zat te lezen in een tijdschrift, de benen over elkaar geslagen. Zijn bengelende voet ging op en neer en nerveus keek hij af en toe eens op om te zien of er niemand aankwam. Ik schatte hem zestien, zeventien en aan de hand van zijn boekentas die naast hem stond wist ik dat hij nog naar school ging. Het park was om deze tijd van de dag tamelijk leeg en eigenlijk had de jongen nu op school moeten zijn. Een beetje nieuwschierig geworden liep ik op de bank toe en zette me naast hem, een meter tussen ons in latend en vliegensvlug verdween het tijdschrift in zijn boekentas en keek hij onschuldig naar de vijver als in gedachten verzonken. Ik hield van jonge kerels, ze waren zo doorzichtig. Hij was snel geweest, maar niet snel genoeg opdat ik niet zou gezien hebben dat hij een playboy bij had. Ik wachte één, twee minuutjes vooralleer ik hem aansprak. “Hallo, goede dag” “Dag mevrouw” antwoorde hij en keek me even aan. “Een mooie dag, kom je hier vaak?” Hij liet zijn jeugdige ogen over me gaan en blijkbaar stond het hem aan wat hij zag en hij glimlachte vriendelijk onderwijl knikkend. Nu ben ikzelf pas dertig en nogal klein maar toch heb ik de juiste kurves, benen en borsten en ik had al gemerkt dat de schooljongens naar me omkeken. “En heb je dan geen school?” “We hebben elke dinsdag twee uur godsdienst van 10 tot 12 en omdat wij thuis vrijdenkers zijn moet ik dat niet volgen. Ik kom dan altijd naar hier om de tijd te doden.” “En dan kom je ...

... hier wat lezen” Hij werd rood en keek even weg. ”Och ja, een comic strip. Ik moet pas terug zijn tegen 1 uur, na de pauze en drie uur gewoon zitten zitten is lang” probeerde hij uit te leggen. “Van mij had je gerust mogen verder lezen hoor, het stoort me niet, ik kwam hier toch alleen maar even zitten omdat er een steentje in mijn schoen zit.” En de daad bij het woord voegend zette ik mijn linker voet op de bank en oontdeed me van mijn schoeisel waarna ik met veel vertoon de schoen omdraaide en ermee schudden. Ik was nogal luchtig gekleed en mijn rokje was daardoor afgezakt tot in mijn schoot. Van waar hij zat, naast me, had hij waarschijnlijk een prachtig zich op mijn benen. Meer dan dat kon hij van daaruit zeker niet zien maar ik zag hem gapen. “Oh, neen, ik had hem net uit.” Repliceerde hij. “Oei, en was hij goed?” me zo gezegd van niets bewust ging ik met mijn hand in de schoen om toch zeker te zijn dat er geen steentje meer inzat alvorens ik hem langzaam terug aan deed.” “Heel goed” Hij bleef maar naar mijn bovenbeen staren en ik wist dat als het rokje nog 5 centimeter verder zou opschuiven hij de zijkant van mijn slipje zou zien maar ik zette mijn been terug op de grond en trok het rokje terug goed. Pas daarna keek hij me weer in de ogen. “Mag ik hem eens lezen? Ik ben ook een grote fan van comics.” “euh, ik weet niet, ik denk dat ik bijna weg moet.” De vraag had hem totaal verrast en hij wist niet naar waar hij moest kijken. “Nu al, je hebt toch nog tijd.” Ik glimlachte ...