Bijzondere tatoeage, met een bijzonder bedankje (deel 3) - Sex Verhalen

Bijzondere tatoeage, met een bijzonder bedankje (deel 3)

... maar ze reageert niet, want ze heeft haar ellenboog op tafel gelegd en haar hoofd erin gelegd, terwijl ze me indringend aan kijkt. “Je bent een intrigerende man Ben, wist je dat?” zegt ze nadat ze me enkele minuten wezenloos heeft aangestaard. Ze vind me klaarblijkelijk wel leuk, wat wederzijds is, maar mijn emoties uiten is lastig voor me, dus ik beantwoord haar complimenteuze vraag met een wedervraag, die ik op een vriendelijke wijze stel “waarom ben je hier eigenlijk?” Ondanks mijn vriendelijk opgezette stem, valt de vraag niet helemaal goed, want Monica vraagt “wil je soms dat ik ga?” “Nee, maar als jij weg wilt……….” antwoord ik, zonder mijn zin af te maken, maar mijn duidelijke “nee” blijkt voldoende voor haar, want de geruststelling is van haar gezicht af te lezen. Om het gesprek een positieve kant op te sturen, merk ik melig op “je draagt mijn shirt”. Deze korte conclusie is voor haar aanleiding om het shirt uit te trekken en speels mijn kant op te werpen, vergezeld van de woorden “alsjeblieft, je mag hem terug hebben”. Ongegeneerd snuif ik haar geur op, door het shirt tegen mijn gezicht te drukken, waarbij ik haar strak aan kijk. Ze kijkt me stoïcijns aan, maar dit is uiterlijke schijn, want ze vraagt “lekker?” Ik knik goedkeurend, leg het shirt weg, neem een slokje van mijn biertje en zie haar onder tafel moeite doen om haar slipje uit te trekken. “En deze?” vraagt ze, als ze het delicate stukje stof aan mij overhandigd. Haar strak aankijkend neem ik het slipje aan, ...

... breng het naar mijn gezicht en laat de geur diep tot me doordringen, terwijl ik naar haar ontblote bovenlijf kijk. “Niet verkeerd” antwoord ik op haar vraag, waarna ik het broekje achteloos terzijde leg, mijn biertje pak en deze verder leeg drink. “Nog eentje?” vraagt Monica, waarop ik bevestigend knik, want ik wil natuurlijk niets liever dan haar zien opstaan, wat ze dan ook doet. Monica loopt richting de koelkast, opent de deur en bukt dieper voorover dan noodzakelijk, zodat ik een blik krijg gegund op haar magnifieke achterwerk en de bijbehorende lekkernijen ertussen. Omdat ze met de rug naar me gekeerd staat, zie ik kans om mijn staalharde paal te schikken in mijn jeans, dus als zij met het biertje mijn kant op komt gelopen, zit ik comfortabel aan de tafel. Monica opent het flesje, zet het voor me neer en ruimt de tafel af, waardoor ik dus permanent zicht heb op haar goddelijke lijf, want wat is ze mooi. “Gaat het nog een beetje?” vraagt Monica als ze weer op haar stoel heeft plaats genomen. “Met mij wel en met jou?” vraag ik. Buiten mijn zicht verdwijnt haar hand onder tafel, die enkele seconden later weer boven tafel verschijnt. Ze steekt haar middelvinger in haar mond en zegt “gaat prima, beetje nat, maar wel lekker”. “Mooi” reageer ik op neutrale toon, waarop zij vraagt “wil je ook proeven?” Ze wacht het antwoord echter niet af, maar schuift haar stoel naar achteren en klimt op tafel, waarna ze in kleermakerszit, aan mijn kant van de tafel komt zitten, zodat ik over ...