1. Bijzondere tatoeage, met een bijzonder bedankje (deel 3)


    Datum: 7-2-2020, Categorieën: Hetero Auteur: RoelRoel, Bron: Gertibaldi

    De dagen die volgen op de merkwaardige zaterdagavond en nacht met Monica hoor ik niets van haar. Vanzelfsprekend neem ik ook geen contact op, dus ik ben ervan overtuigd dat mijn vertrek in het verkeerde keelgat is geschoten, totdat er op donderavond, of beter gezegd nacht (want het is reeds tegen middernacht), wordt aangebeld. Zoals wel vaker het geval is in de late uren zit ik in mijn studio aan het bureau te tekenen, dus ik schrik op en loop ietwat bedeesd naar de voordeur. “Dat was niet echt chique” zegt Monica, zodra ik de deur geopend heb. “Je bedoelt dat je mij voor Jan met de korte achternaam op het balkon hebt laten staan?” vraag ik, de aanval kiezend, als zij naar binnen stapt. Mijn vraag lijkt haar te overvallen, want ze is heel even stil, maar zegt dan hard, op corrigerende toon “je weet heus wel wat ik bedoel”. “Nee” reageer ik koeltjes “maar vertel, wat heb ik verkeerd gedaan in jouw ogen”. “Je gaat toch niet zo maar weg!” zegt ze met harde stem. “Tsja, je zei welterusten, dus ik dacht dat mijn aanwezigheid niet langer op prijs werd gesteld” antwoord ik keurig en verklarend. “Dus, dus, dus jij ……” stamelt ze op woedende toon, maar ze maakt haar zin niet af en is overduidelijk op zoek naar de juiste woorden. Mijn kalmte lijkt haar nog meer te irriteren, want het stoom komt zowat uit haar oren, wat een vreemd gezicht is, omdat het simpelweg niet past bij de wederom keurig gesoigneerde dame, die ze is. Plots grijp ze met een hand naar mijn keel en met de andere ...
    ... naar mijn nek, zodat ik de indruk krijg dat ze me iets aan wilt doen, maar niets blijkt minder waar, want haar woeste gezicht komt in hetzelfde overrompelende tempo naar het mijne, waarna ze haar tong mijn mond in duwt. De zoen beantwoord ik uiteraard gepassioneerd, maar de weg die we afleggen van de deur richting de muur, waartegen ik tot stilstand kom is alles behalve vriendelijk, omdat zij me er ruwweg tegenaan duwt. Snuivend als een drachtige merrie tongzoent Monica me vurig, waarbij ze mijn hals en nek los laat en op zoek gaat naar de opening van mijn broek, waar ze niet slaagt in haar bedoeling, wat wordt veroorzaakt door haar trillende handen. Vervolgens beëindigt ze de zoen, doet een stap terug, plaatst haar hand tegen mijn borst, om me duidelijk te maken dat ik op deze wijze dien te blijven staan, waarna ze door haar knieën zakt om mijn riem en broek los te maken. Deze gaan in een ruk naar beneden, waarna ze weer opstaat, haar hand weer tegen mijn borst plaatst en met de andere hand naar mijn pik grijpt. Heel even ben ik bang dat ze me wil straffen voor hetgeen er gebeurd is afgelopen weekend, maar gelukkig begint ze aan mijn pik te rukken, zodat deze snel verhard. Zodra mijn pik op volle oorlogssterkte is, laat ze hem los, richt haar blik tot mij en vraagt “ga je me nu weer teleurstellen, of begrijp je nu wel de bedoeling?” Ze wacht het antwoord niet af, maar grijpt me bij de mouw van mijn shirt en trekt mij achter zich aan, richting de fauteuil en het kleine tafeltje, ...
«1234...12»