1. Stille wateren-1


    Datum: 23-1-2020, Categorieën: Tieners Auteur: quasi, Bron: Gertibaldi

    ... haar hand op de knie van Carla en wrijft erover. “Jij hebt geen mobiel hè?” vraagt Roos na een paar tellen stilte. “Nee, dat kan ik niet betalen. Maar ik zou het wel willen, misschien later wel een keer.” “Want stel dat er wat tussenkomt dan sta je daar te wachten.” Carla haalt haar schouders op, “dan heb ik pech gehad en ga ik alleen of weer naar huis.” “Word je dan niet boos?” “Nee, waarom zou ik, als wij zoiets afspreken ga ik er vanuit dat jij niet voor niets wegblijft maar dat er écht iets aan de hand is.” “Jij bent zo goed van vertrouwen?” “Niet altijd, maar ik weet dat ik jou kan vertrouwen. Bijvoorbeeld die Mildred of Sophie die vertrouw ik niet verder als dat ik ze zie.” Roos lacht, “dat doe ik ook niet. Die twee durf ik geen vinger te geven want dan ben ik een hand kwijt.” Carla glimlacht. Een half uurtje later. “Roos!” hoort ze roepen. Ze rolt van bed af en loopt de kamer uit, “ja pap?” “De fiets is gemaakt en nagekeken. Carla kan weer fietsen.” Carla glijdt ook van bed af. Roos komt terug uit de gang en loopt haar tegen het lijf. “Oh, heb je het al gehoord?” “Ja, dan ga ik zo ook maar.” “Anders drinken we in de tuin nog een kom thee en dan ga je daarna weg.” Beneden lopen ze de tuin in. “Je ketting was niet gebroken Carla. Door het vele fietsen rekt zo’n ketting uit en dan gaat hij slap hangen. Hij was er gewoon afgelopen. Ik heb hem nu een schakel ingekort en het achterwiel goed gezet. De ketting is ook gesmeerd, dat kon ook geen kwaad.” “Fijn, dank u wel.” ...
    ... “Geen dank meisje. Jij fietst een stuk verder als Roos dus moet je fiets in orde zijn.” De meiden drinken nog een kom thee en dan staat Carla op, “heel hartelijk bedankt voor de fiets en jullie allemaal een prettige vakantie.” “Ja, dank je wel Carla” zegt de moeder van Roos. Ze loopt naar voren en Roos loopt mee. “Nou Carla, tot zondag zal ik maar zeggen, tien uur op het kruispunt” en dan drukt Roos een kus op haar wang. Carla kijkt haar aan en weet niet wat te doen. “Tot zondag, Roos” stamelt ze, stapt op en fietst weg. Minutenlang blijft de kus nagloeien op haar wang, dit is de eerste keer dat haar dat overkomt en met Roos nog wel. In gedachten fietst ze verder. Eenmaal thuis zet ze de fiets in de berging en loopt naar boven. Haar moeder is nog niet thuis en ze gaat in haar slaapkamer op bed liggen, voelt met haar hand op die plek. Het lijkt of ze die druk van haar warme lippen nog voelt. Waarom zou ze dat doen? Zij vindt Roos leuk, zou het andersom ook zo zijn? Zondagmorgen staat Carla op tijd bij het kruispunt. Iets voor tien uur ziet ze Roos aankomen, die zwaait en ze zwaait terug. “Hoi” begroeten ze elkaar en fietsen verder. “Het wordt lekker weer vandaag en het zou droog blijven” zegt Roos. “Lekker toch?” Bij de recreatieplas zetten ze hun fietsen met kettingen aan elkaar en aan een hek vast. Ze lopen het strandje op en kiezen een plek. Handdoeken gaan wijduit. Ze trekken hun jurkjes uit en in bikini gaan ze liggen, op hun buik en gezicht naar het water. “Doet je fiets het ...
«1...345...10»