Voetjes op de grond (8) - Sex Verhalen

Voetjes op de grond (8)

... hebben en bleef maar praten over Joris, over hun liefde en over de uitdagingen die in het verre Amerika op hen lagen te wachten. Vandaar dat ik het weldra aandurfde om haar tenen een voor een tussen mijn lippen te schuiven en er krachtig op te zuigen. “Marianne! Waar ben jij in godsnaam mee bezig!?” riep Esther uit toen ik mijn tong rondjes liet draaien rondom haar grote teen. Meteen trok ze haar voeten van me weg en in dezelfde beweging zwaaide ze haar benen van de bank. “Sorry…” mompelde ik beduusd. “Ik wilde je niet…” “Niks sorry, Marianne! Zeg me liever wat dit te betekenen heeft,” zei ze streng. “Nou ja, ik… ik val op voeten… mijn hele leven al. Het is een soort fetisj van me.” “Oh ja?” vroeg ze spottend, “alle voeten… of alleen de voeten van meisjes?” “Euh…” Ik voelde mezelf rood aanlopen. “Jaja… laat maar. Ik zie het al… Nu begrijp ik waarom jij, bij wijze van spreken, altijd met een grote bocht om jongens heen loopt.” “Esther, ik…” “Laat maar zitten, Marianne!” Ze sprong op en liep tot bij het koffieapparaat, waar haar duster op het kleine aanrecht lag. Bij het aantrekken ervan moet ze ongetwijfeld een nieuw wereldrecord gevestigd hebben, maar dan bleef ze stokstijf staan, met haar rug naar mij toegekeerd. De stilte tussen ons voelde best wel pijnlijk aan en duurde behoorlijk lang. “Jij valt dus op vrouwen?” zei Esther uiteindelijk. Het was niet eens een vraag. Ze liet het klinken als een logische vaststelling. “Ja,” zei ik gevolgd door een diepe zucht. “Val jij… Val ...

... jij ook op mij?” “Niet ‘ook’ ook op jou, Esther… Alleen op jou.” Weer volgde er minstens een volle minuut van beklijvende stilte. Toen draaide Esther zich om en zonder me een blik te gunnen, beende ze in de richting van de deur. Ergens was ik er al op voorbereid dat ze weg zou gaan zonder nog iets te zeggen, maar met de deurklink al in haar hand draaide ze zich toch nog naar me om. “Ik mag je best graag… als vriendin… maar wat jij van me verlangt kan ik onmogelijk voor je betekenen, Marianne. Ik kan geen seks met je hebben. Sorry…” Er gonsde van alles door mijn hoofd wat ik haar wilde zeggen, maar die kans liet ze me niet. Nog voor ik mijn mond kon openen, viel de deur met een smak achter haar in het slot. Het enige geluid dat tot me doordrong was het geklepper van haar Zweedse klompjes op de vloer van de gang, tot ook dat uitstierf. ‘Ik kan geen seks met je hebben…’ Haar laatste woorden bleven door mijn hoofd spoken toen ik wat later in bed lag. Nou… zelf wilde ik dat wel, al was het dan maar in een door mijn fantasie gevoede ‘solotrip.’ Maar hoe ik ook mijn best deed om Esthers prachtige billen daarin een hoofdrol te laten vertolken, tot een bevredigend hoogtepunt kwam ik die avond niet. Het huilen stond me nader dan het lachen. Uiteindelijk, diep bedroefd en evengoed doodop, viel ik toch in slaap. In de vroege ochtend werd ik gewekt door een vreemde beweging naast me. Automatisch draaide ik mijn hoofd in de richting van waar ik die deining van de matras had waargenomen en ...