Voetjes op de grond (8) - Sex Verhalen

Voetjes op de grond (8)

... benen op de bank zwierde en we tegenover elkaar in kleermakerszit van onze gloedhete koffie nipten, kon ik mijn ogen niet van haar afhouden. Opgewonden als ik was, had ik het gevoel dat mijn tepels dwars door de strak zittende stof van mijn topje heen wilden prikken. Ik zag hoe Esther er even naar keek. Ze glimlachte wel terwijl ze haar kop koffie op het bijzettafeltje neerzette, maar verder ging haar reactie niet. “Ik ben vanavond naar je toegekomen omdat ik je iets wil vertellen, Marianne.” “Oh ja?” zei ik, mijn kopje naast het hare wegzettend. Ik had er geen idee van wat dat zou kunnen zijn, maar aan de klank van haar stem viel af te leiden dat ze ‘groot nieuws’ voor me had. “Ja.” Blijkbaar zat ze niet echt gemakkelijk, want ze plooide haar benen en zette haar voeten zowat tegen mijn benen aan. Kleine, schattige voeten, met mooi verzorgde tenen, zag ik. “Ik ga mijn studie niet afmaken, Marianne.” “Hoe… Hoezo?” vroeg ik verrast. “Dat kun je niet menen, Esther.” “Toch wel… Sterker nog, ik kap er onmiddellijk mee. Morgenvroeg ben ik al weg” “Dat… Waarom dan wel?” stamelde ik. Zonder echt te beseffen wat ik deed, had ik plots haar schattige voetjes in mijn handen. “Esther, een goede studente zoals jij mag…” “Ik meen het wel degelijk, Marianne,” onderbrak ze me. “Begin jij nu ook niet, hé. Dat soort verwijten kreeg ik al genoeg te horen van mijn ouders.” “Maar… Waarom, Esther?” “Joris.” “Joris?” vroeg ik hoopvol. Zou het uit zijn met die vriend van haar en zag ze in een vlaag ...

... van teleurstelling het even niet meer zitten om verder te studeren? Liefdesverdriet doet soms gekke dingen met een mens, dat had ik om me heen al vaak genoeg gezien. Terwijl ik mezelf een nieuwe kans toedichtte, begon ik haar voeten te strelen. “Jawel. Mijn vriend krijgt in Amerika een heel aantrekkelijke job aangeboden en ik ga met hem mee.” “Oh…” Als een dreun tegen mijn hersenpan, zo hard kwam haar mededeling bij me binnen. Mijn prille hoop dat er alsnog iets moois zou open bloeien tussen Esther en mij werd meteen de kop ingedrukt. Ik wist zo gauw niets te zeggen. Als ik dat tenminste al gekund zou hebben, want ik had alle moeite van de wereld om de opkomende tranen terug te dringen. Praten deed Esther des te meer, honderduit en laaiend enthousiast. Ik kreeg een hele uiteenzetting te horen over de buitenkans die haar Joris bij een grote multinational zomaar in de schoot geworpen kreeg. En… als de man van je leven je dan vroeg om hem te vergezellen, dan deed je dat uiteraard van harte. “Jaja…” zei ik met een zucht. Terwijl ik met een half oor naar haar woordenvloed bleef luisteren, kreeg ik iets van ‘nu of nooit’ over me heen en dat maakte me plots doortastender dan ooit tevoren. Haar enthousiasme leek geen grenzen te kennen en ondertussen legde ik, zonder dat ze het merkte, haar linkervoet in mijn schoot. Haar rechtervoet bracht ik tot bij mijn mond. Eerst drukte ik er wat kusjes op, maar al gauw liet ik mijn tong likkend overheen glijden. Esther leek niets in de gaten te ...