-
Salima's Stage - 4
Datum: 6-12-2017, Categorieën: Waargebeurde Verhalen, Auteur: Annabelle, Bron: Gertibaldi
... fluisterde ze, ze draaide zich om en liep weg. Mijn nieuwe baan was wel heel erg leuk, maar ik miste de leerlingen. Het bedrijfsleven was zo anders, maar ik was aan de andere kant ook wel blij. Ik had in ieder geval leuk werk, een auto en een leuk huis. Ik miste alleen de liefde van Salima. Ik begreep dat ze niet kon bellen of sms’en, maar als ze zoveel van mij hield als ik van haar kon ze op de een of de andere manier toch wel iets laten weten? Mijn verdriet ging niet over en in mijn hoofd kwam de twijfel steeds vaker naar boven. Had ik wel de juiste keuzes gemaakt? Wat als het voor Salima een bevlieging was geweest en zich nu gewoon een “nette” moslima gedroeg. Wie was ik om daarover te oordelen? Interesse in andere vrouwen had ik totaal niet en veel behoefte aan uitgaan en op bezoek bij vriendinnen ook al niet. Ik had me wel ingeschreven bij de sportschool. Dan kon ik ten minste mijn energie kwijt. De passie en de hartstocht die Salima in mij had wakker gemaakt, bleef smeulen en op de sportschool kon ik er ten minste iets van kwijt. Het was zo’n vier maanden later toen ik ineens een Sms’je kreeg. Ik had geen zin om te kijken, want de afgelopen tijd was het voornamelijk Tanja geweest die mij probeerde te bereiken. De enveloppe die ze me had gegeven had ik in de la van mijn bureau gegooid en er nooit meer naar gekeken. Een kwartier later weer een SMS. Geïrriteerd pakte ik mijn telefoon en wilde hem uitzetten. Mijn hart sloeg over toen ik zag dat het niet Tanja maar Salima ...
... was die mij een berichtje had gestuurd. ‘er komt morgen een pakketje voor je, maar je mag het niet openen voordat ik er ben. Xxx HvJ Sali’. Met open mond stond ik naar het schermpje van mijn telefoon te kijken. Snel sms’te ik terug ‘hoe lang moet ik dan wachten voordat jij komt?’. Met een zwaar kloppend hart wachtte ik op een antwoord, maar dat kwam maar niet. Ik wist in ieder geval dat ik haar weer zou zien. Het pakketje kwam inderdaad de volgende dag binnen, zonder afzender. Om mijn nieuwsgierigheid te onderdrukken zette ik het maar weg in de gangkast. Het pakketje was er in ieder geval, nu mijn Sali nog. Twee dagen later kreeg ik weer een sms. ‘mag ik morgen bij je komen?’ Zo snel als ik kon sms’te ik terug ‘al wil je elke dag bij me komen!’ het duurde een kwartiertje voordat ik opnieuw een sms’je kreeg ‘mag ik vanaf morgen elke dag bij je komen?’ Van vreugde gooide ik bijna mijn telefoon tegen het plafond. ‘JA!’ sms’te ik terug. De volgende ochtend was ik om 6.00 uur op. Ik was nerveus en opgewonden. Ik wist niet echt wat ik moest en kon verwachten, maar alleen het idee Salima weer te zien maakte me gek van vreugde. Eerlijk gezegd had ik er geen idee van hoe laat ik Salima kon verwachten, maar al moest ik de hele dag wachten, ik zou wachten. Gelukkig duurde het niet de hele dag, want om 10.00 uur ging de bel. Ik vloog naar de deur toe en rukte hem open. Daar stond ze, mijn mooie Salima. In een nachtblauwe abaya met bijpassende hijab. Lachend draaide ze een rondje voor me en ...