De oude vrouw op de trein of ‘de stille kracht’. - Sex Verhalen

De oude vrouw op de trein of ‘de stille kracht’.

... het boek van Louis Couperus heb geleden. Ik was 15 jaar en helemaal begrepen heb ik het nooit. “Ik moet je wat vertellen John... Mama’s baarmoederhalskanker werd pas in een laat stadium, bijna drie maanden geleden, per toeval ontdekt. Ze was nooit ziek. Er waren uitzaaiingen. Zij zelf heeft ervoor gekozen om niet te starten met levensverlengende chemo. Zij noemde dat lijdensverlengende chemo. Tot voor 2 maanden terug reisde ze nog regelmatig naar haar huisje in Geleen. Dat wilde ze. En dat wilde ze alleen.” “Èh toen heb ik kennis met haar gemaakt.” “Ja John, ze heeft je gevonden in de trein. Maar de afgelopen maanden heeft zij niet meer met de trein gereisd, daarvoor was zij fysiek niet meer sterk genoeg.” “Maar?” Ze legt een vinger op mijn lippen. “John, ik begrijp het ook niet helemaal… … Dat is juist die stille kracht.” “Precies twee weken geleden op woensdag avond laat is mama, terwijl ze in mijn armen lag, overleden. Het was vredig en opwindend tegelijk. Haar ogen stonden ver open. Ze prevelde ‘God toch … Wat doe je met me?’ Ze was onrustig op een fijne manier. Ze rolde op bed alsof ze de liefde bedreef. Haar laatste woorden waren: ‘Oeegh ja ’t komt… Ooh GOD ik kòòòòòòòòmm.. Gòòòòd…’ Het was alsof ze van hier al in de hemel kon kijken. Je zult me wel gek vinden, maar het leek wel of ze een intensief orgasme beleefde toen het leven haar verliet.” Tranen lopen over onze wangen. “Dat intensieve orgasme, dat heb ik samen met haar beleeft. Ik was bij haar toe ze stierf.” ...

... “John,,, Wij waren bij elkaar toe zij in onze armen stierf.” “Maar ik begrijp het niet. Ik werd wakker onder haar sarong” “Ik ook niet John. Misschien dat Satira het ons ooit kan uitleggen.” We zitten naast elkaar op de bank. We vertellen elkaar alles. Ons verleden, onze verlangens, onze wensen voor de toekomst. Al na enkele uren ben ik met Cita vertrouwder, dan ik ooit met mijn ex Karin ben geweest. “Ik ben moe John.. Ik wil gaan slapen.” Ik sta op en kus Cita op haar voorhoofd. “Waar wil je heen John?” “Ik neem een taxi naar Nijmegen. Ik vindt wel een hotelletje.” “Wil je mama beledigen John. Je slaapt hier in de logeerkamer. Je kunt morgen de trein naar je werk nemen. Ik zet je op het station af.” “Dat is niet nodig.. Ik heb twee dagen verlof genomen.” Cita toont me de badkamer en de logeerkamer. Ze geeft me een nieuwe tandenborstel. Nadat ik me heb fris gemaakt kruip ik ongeschoren in het eenpersoons logeerbed. Het is aan de wijn te danken dat ik al snel begin weg te zakken. Ik neem maar vaag waar dat de deur van mijn kamer open gaat. Ik voel een miniem zoentje op mijn wang. “Meneer John… Mama huilt… Oma wil dat je naar haar toe gaat.” Ik ben in een keer klaarwakker. “Is goed Satira, welterusten.” “Welterusten.” Ik sta op. Even twijfel ik, maar dan open ik de deur van Cita’s slaapkamer. Ik hoor hoe zij een snik wegslikt. Een nachtkastlampje verspreid een diffuus licht. Cita ligt van het licht weggedraaid. Ik sla het dekbed terug. Ze is naakt. Een mij bekende weeïge geur ...