Voetjes op de grond (12) - Sex Verhalen

Voetjes op de grond (12)

... maar dat viel achteraf gezien nog goed mee. Ze bleek een kei te zijn in het betere meet en knipwerk en aan het eind van de middag waren de kale, beige muren veranderd in een speelse kakofonie van dansende troeteldiertjes tegen een zachtgroene achtergrond. Het resultaat zag er superleuk en kindvriendelijk uit. Alleen het kinderbedje mankeerde nog om het plaatje helemaal af te maken. Suzanne liet zich op een stoel zakken en toen pas viel het me op hoe rood aangelopen haar gezicht was. “Pff,” zei ik, “als ik al smelt bij deze hitte, hoe moet jij er dan niet aan toe zijn? Zal ik het raam openzetten?” “Ik denk dat het dan alleen nog warmer zal worden, Marianne.” “Wat dacht je van nog eens een lekker bad om af te koelen?” Ik hoopte dat mijn stem niet te verwachtingsvol klonk. “Dat lijkt me precies wat ik nodig heb.” De speciale glans in haar ogen toen ze naar me glimlachte liet me zowat fladderen en terwijl zij even langs haar kamer ging, liet ik het bad alvast vollopen. Met haar bolle buik voorop kwam Suzanne poedelnaakt de badkamer binnen. Zonder de minste schroom toonde ze me haar gezwollen blanke borsten met de roze harde tepels, maar evengoed het blonde driehoekje onder haar zwangere buik. Mijn blik daalde verder af langs haar lange benen, tot mijn ogen bij haar blote voeten uitkwamen. De voeten die me jaren geleden zo in verwarring hadden gebracht. Bij het zien van haar ongelakte teennagels stokte mijn adem. Eventjes moeilijk slikkend, probeerde ik mezelf in de hand te ...

... houden. Wat verlangde ik naar haar lichaam, haar warmte, haar mond. De verrassing om haar gedurfde verschijning moest wel in mijn ogen af te lezen zijn, en toch was het duidelijk dat zij mijn verwondering best aangenaam vond. Ik hielp haar in het bad, waarna ik net als de dag voordien op de toiletpot ging zitten en toekeek hoe ze het koele water met haar handpalm her en der over haar blote huid sprenkelde. Wat zag ze er stralend mooi uit. Ze had haar haren achteraan samengebonden, maar een paar verdwaalde slierten over haar bolle wangen gaven haar gezicht een extra leuke expressie. En toch, het zijn altijd de ogen die het verschil maken en dat was nu niet anders. De hare stonden groot en helder, met een vreugdevolle fonkeling die ik nog niet eerder had gezien. Het leek alsof de rustige, ontspannen manier waarop ze me aankeek de kracht in zich droeg van een fysieke aanraking. Ik zag Suzanne’s blik afdalen van mijn hoofd naar mijn borst. Hoe ongelooflijk het ook mag klinken, het voelde aan als een vederlichte streling op mijn tepels, die zich dan ook prompt begonnen te roeren. “Hoe zit het met je benen?” vroeg ik na een korte stilte. “Ach…” Suzanne tilde haar rechterbeen uit het water op. “Een beetje teveel behaard, ben ik bang.” Het was het antwoord waar ik op rekende. “Zal ik ze voor je scheren?” “Alleen als jij dat zelf wil.” “Natuurlijk wel.” Gelijk sprong ik op, ervan uitgaand dat ik in het lavabokastje wel wat scheerspullen zou vinden. “We willen de baby toch geen ...