1. En vanille-ijs toe.


    Datum: 4-10-2019, Categorieën: BDSM Auteur: Alice in Wonderland, Bron: Gertibaldi

    ... hem geen tweede keer te zeggen. Daar weet hij wel raad mee. Hij pakt je bij je heupen en gaat vervolgens als een beest tekeer. Hard, ruig en diep. Precies zoals jij altijd wil.” Ik lig nog steeds op het bed, naakt, gespreid en geketend. Hij ligt naast me en fluistert zijn verhaal. Maar hij raakt me niet aan. Toch voel ik het. Ik voel die ober. Ik voel de stoten. Ik voel zijn lichaam hard tegen mijn billen slaan. Mijn lichaam spant zich. Ik trek aan mijn boeien. “Dan tik ik hem op zijn schouder. ‘Vijf minuten is vijf minuten’ zeg ik. Hij trekt zich terug. En ik neem zijn plek in. Ik trek je billen hard uit elkaar, steek twee vingers in je en voel je nattigheid. De ober staat er wat verloren bij. ‘Ga jij daar maar’ zeg ik en wijs naar het bureau. Hij klimt erop en gaat voor je zitten met zijn penis voor je gezicht. Even kruisen onze blikken en dan komen we allebei tegelijk bij je binnen. Hij pakt je hoofd stevig beet en gaat verder waar hij gebleven was. Hard, ruig en diep. En ik vul je van achteren. We bewegen tegelijk. Als zijn beweging je naar achteren duwt, duw ik je naar voren. Je kunt geen kant op. Het duurt niet lang en de ober komt klaar. Zijn sperma druipt langs je kin. Tegelijk trekken we ons terug. Daar sta je dan. Alleen. Leeg. Ik pak je kin beet en til je hoofd op. ‘Bedank die vriendelijke ober eens netjes’ zeg ik. En jij zegt, zacht maar duidelijk, dank je wel. Ik heb je goed ...
    ... opgevoed. De ober vertrekt. We zijn samen. Ik heb nog steeds je kin beet en kijk recht in je ogen, zodat jij al kan zien wat er hierna gaat gebeuren. Ik glimlach, strijk met mijn duim over de al droger wordende plekken op je kin, op je lippen. Ik duw mijn duim naar binnen en draai je hoofd zo, dat ik vanaf daar waar ik naast je sta net zo makkelijk in je mond kan komen. Ik grijp je haar, houd je hoofd op de juiste plek en beweeg. Heerlijk langzaam. Ik heb geen haast. En zo te zien ga jij ook nergens heen.” Alsof zijn verhaal nog extra kracht bijgezet moet worden, grijpt hij ook in het echt mijn haar. Hij trekt mijn hoofd achterover en ik voel zijn warme adem op mijn lippen als hij verder gaat. “Ik beweeg tussen jouw zachte, warme, vochtige opgezwollen lippen. En als ìk klaarkom, slik je dat braaf in. Ik ben trots op je. Je hebt het goed gedaan. Ik geef je een kus op je voorhoofd. Dan maak ik de touwen los, doe je rok netjes en strijk zachtjes met mijn vingers over je borsten. Ik open de deur en laat je voorgaan.” Hij laat mijn haar los. Hij raakt me niet meer aan. Hij zegt niets meer. Ik hoor alleen nog maar mijn eigen gejaagde ademhaling. Ik voel de boeien om mijn polsen en enkels. Ik voel de spreiding van mijn benen en alles wat daartussen gebeurd lijkt te zijn. Dan voel ik hoe droog mijn mond is en lik mijn lippen. “En als we thuis zijn, dan zal ik je mooie, speciale beha langzaam losmaken.” 
«123»