yasmin - Sex Verhalen

yasmin

... moeten slijten alsof ze slaaf was van een totaal onbekende. Dan had ze al haar studie voor niks gedaan als het zover was. Haar hele leven zou dan stil komen te staan. Het enigste wat haar te wachten stond, was een kleurloos leven. Kinderen op de wereld helpen, en als ze pech had, ging dit ook nog gepaard met een dosis huiselijk geweld. "En weet je al iets over je toekomstige echtgenoot?" Ze schudde haar hoofd. Ze keek op haar horloge en zei dat ze terug moest naar de winkel. "Mag ik je mijn telefoonnummer geven?" vroeg ik. Ze keek me aan met een onderzoekende blik. Ik voelde me zelf wat onzeker door de onverwachte vraag die ik aan haar stelde. Het klonk bijna brutaal. Ik was bang dat ze dat zou weigeren, ik zou het in haar geval goed begrijpen maar toch, ik kon het altijd proberen. Nu ik haar onverwacht had gevonden, wilde ik het contact proberen vast te houden. Het mocht. Ik kreeg zelfs een hand van haar toen we afscheid namen voor de boekenwinkel. "Ik hoop echt dat we elkaar nog een keer kunnen zien," zei ik hoopvol tegen haar. De eerst komende periode was ik totaal van slag. Ik had het boek op tafel gelegd en niet meer aangeraakt. Iedere keer dat ik het zag moest ik weer even terug denken aan Yasmin. Ze had een diepe indruk bij me achtergelaten. Als ik naar de stad ging liep altijd even langs de boekenwinkel in de hoop om een glimp van haar op te vangen. Stilletjes was ik bezig om verliefd te worden. Ik zag haar niet meer en mijn telefoon bleef ijzig stil. Tot twee ...

... maanden later dat ik gebeld werd. "Tim, wil je me alsjeblieft helpen," hoorde ik een bekende stem aan de andere kant van de lijn. "Waar ben je," vroeg ik. Ik herkende de stem van Yasmin. "Op Schiphol in een dames toilet. Ik ben gevlucht." "Blijf waar je bent. Ik kom eraan." Mijn hart sloeg over. Eindelijk. Dit had ik nooit meer verwacht. Ik was haar in die tijd na onze ontmoeting nooit vergeten, maar dat dit zou gebeuren had ik niet meer verwacht. En zo te horen was ik haar enigste hoop, anders had ze me niet gebeld. Binnen drie kwartier was ik op de vluchthaven, en vond Yasmin ontredderd de ingang. "We moeten hier snel wegwezen," was het enigste wat ze zei, toen ik haar ontmoette op de parkeerplaats. We reden naar mijn flat. Onderweg realiseerde ik me wat Yasmin had gedaan. Waarom ze op Schiphol was liet zich raden. Haar gedwongen huwelijk natuurlijk. En nu was ze aan haar ouders ontsnapt op het laatste moment. Ze had ze door haar daad achtergelaten met een onvergeefelijk familie schandaal. En ze was nu dus ook nergens veilig. Ook niet in mijn huis. Het enigste wat ze nog bezat was haar rijbewijs, paspoort en de kleren die ze aanhad. XXX XXX XXX Ik sloot mijn huis af. Voorlopig kwamen we hier niet meer terug. Toen Yasmin een beetje op verhaal was gekomen, stelde ik haar voor om even een tijdje onder te duiken. Hier weg te gaan, om van een gedwongen vakantie te gaan genieten in Spanje. Ver weg van familieleden die naar haar op zoek zouden gaan. Ik wist wel en plekje waar ze ons ...