Van de Een Komt de ander 17 - Sex Verhalen

Van de Een Komt de ander 17

... gezichten al voor mijn ziend verheugde ik me op de reacties daar. Een van die ouwe wijven zag het gegarandeerd en briefde dat dan onmiddellijk door. Eva vond het ook leuk en deed er nog een schepje bovenop. Ze parkeerde haar asociaal grote bak pal voor de hoofdingang. Dit moest wel opvallen. Lekker overdreven gaf ze mij een lange afscheidszoen. Schuin naar het bureau kijkend zagen we er al een bijna zijn nek breken om naar binnen te komen. Snel stapte ik nu uit en wuifde Eva tot ziens. Binnen zei ik gewoon "Hallo' en vroeg of er nog iets speciaals was. Sjors vertelde dat de hoofdcommissaris met twee hoge piefen ons tweeën wilden spreken. "Ze wachtten op ons in het kantoor van onze gewezen chef", vertelde Sjors vol leedvermaak nog even referent aan die bullebak. Ik ging dus maar gelijk met Sjors het kantoor binnen. Daar werden wij deze keer heel wat vriendelijker ontvangen. Na de gewone handjes geverij kwam de aap uit de mouw. Het kwam er op neer dat ze wilden weten of ik mijn ontslag serieus gemeend had. Sjors keek mij even benauwd aan. Ik vroeg verwonderd, "Ontslag?", en dacht daarbij aan Eva's raad. "Ik heb alleen die corrupte zultkop mijn wapen en bescheiden op tafel geknald toen die echt vervelend werd. Hij dreigde Sjors en mijn loopbaan te verzieken. Dus om geheel onpartijdig naar die rechtzaak te kunnen leek me dat de enig juiste oplossing en ".. bla bla bla." Aandachtig luisterden ze nu naar mijn versie van het hele gebeuren. Sjors die dienstklopper, had veel ...

... geleerd in de korte tussentijd. Hij hield namelijk voor de verandering eens op tijd zijn mond en opende hem pas weer als het goed uitkwam. "Ziet U. Dan is de zaak toch duidelijk zoals ik U al zei heren", stelde de hoofdcommissaris tevreden. Hij vervolgde hierop dat er alleen nog de kwestie was van opvolging. Er was nu een promotie mogelijk en de heren vonden dat die voor mij was. Gezien de staat van dienst en vasthoudendheid waarmee ik mijn chef had getrotseerd. Sjors vond het mieters en feliciteerde me al. Ze keken wel alle vier erg stom toen ik voorstelde, "Het is misschien beter als Sjors het wordt." Ik legde uit dat ik van plan was te trouwen en daardoor niet meer in dienst zou kunnen aanblijven. Verwonderd vroeg de hoofdcommissaris waarom dan wel niet. Iemand die huwde had toch zeker graag een goede vaste betrekking. Ik antwoordde daarop, dat iemand als Sjors die al getrouwd was daar net zoveel prijs op stelde. Sjors was net zolang in dienst als ik en had dezelfde ervaring. Verklaarde ik voordat ik mijn relaas vervolgde. "Mijn aanstaande is namelijk Luxemburgse van nationaliteit", verklaarde ik. De heren begrepen het probleem nog steeds niet goed. Totdat Sjors trots zei, "Mijn collega en vriend huwt niet zomaar iemand. Hij trouwt met een echte Luxemburgse Gravin en zodoende moet Toine natuurlijk van paspoort veranderen. Eens zal zijn vrouw haar ouders opvolgen". en hij was wel gek als die uit hobby bonnen bleef uitdelen." Ik knikte maar stilletjes ja en liet Sjors zijn ...