Van de Een Komt de ander 17 - Sex Verhalen

Van de Een Komt de ander 17

... Met de fles likeur onder mijn arm en een prettige gedachte in mijn hoofd liep ik de slijterij uit naar buiten. Daar zag ik een agente net haar boekje trekken bij Eva's auto. Ze had geobsedeerd naar het Luxemburger kenteken gekeken en met een vette grijns begon ze te pennen. Ik liep er heen en vertrouwde op mijn uniform. Tot mijn ongenoegen was het een mij niet bekende collega. Ze zag me en stopte met schrijven. Nu ze mij aankeek herkende ik haar vaag. Gemeen grijnzend herkende zij mij echter direct. Nu schoot het mij te binnen waar ik die rotkop van kon. Het was die vervelende trut van de opleiding. Dat misselijke geval dat haar examen bij elkaar genaaid had. Schijnheilig zei ze, "Oh leuk jou terug te zien. Ken je me nog. Ik ben het Manon van " " "Och ja", onder brak ik haar, "nu weet ik het weer." Zij ging echter onverstoorbaar door met haar introductie. Ze was weer op iets uit. Dat had ik nu al in de gaten. Het ging nog steeds op haar eigen geraffineerde slinkse manier. "Ik heb er nog steeds spijt van je zo zwart gemaakt te hebben toen. Maar ja". ik was toen jong en onbezonnen". hi, hi, hi." Fleemde ze ongegeneerd en stopte haar bonnenboekje weg. Ik koos eieren voor Eva's geld en zei dat we dat toen allemaal wel waren, dus ook ik. Zij lachte nog altijd even vals als toen. Manon vertelde dat ze inviel omdat er een zeker iemand ging trouwen met een echte gravin. Ze had het vreemde kenteken al opgevraagd en was op de hoogte. Dat wist ik nu zo zeker als twee maal twee vier ...

... was. IJskoud vroeg ze mij naar de autopapieren. Eva had die altijd in haar tasje en dat had ik natuurlijk niet bij me. Manon verklaarde toch de papieren te moeten zien omdat zij al melding had gemaakt. Dat was natuurlijk klinkklare nonsens maar ik had geen keus. Ik had veel zin om die bekeuring alsnog gewoon te betalen dan was ik van haar af. Zij wilde echter ineens niet meer schrijven. Ze wilde het contact hernieuwen. Manon rook carriere en geld op welke manier dan ook. Zij stelde voor mij te begeleiden en bij mij thuis even te controleren. Een vriendendienstje zei ze "vriendelijk'. Dus stemde ik met tegenzin toe en reed haar voor. Even in de binnenspiegel kijkend zag ik haar volgen. Ze reed een burger wagen echt iets voor haar dacht ik. Een normale surveillancewagen viel natuurlijk te veel op. Zo kon ze stiekem iemand betrappen. Ik parkeerde voor het huis en Manon zette de wagen erachter. Ze stak niet onder stoelen of banken dat ik het financieel verrekte goed getroffen had. Zij had altijd al geweten dat ik niet dom was. Ze ging er helemaal van uit dat iedereen hetzelfde was als zijzelf. Berekend en geldgierig als ze was stelde zij dat mijn aanstaande in de toekomst wel eens tegen kon vallen. Overtuigd van zichzelf sloeg Manon daarom onbeschoft voor, "Dan ben ik als goede oude vriendin altijd bereid voor je klaar te staan en zo echt alles goed te maken." Ze draaide daarbij met haar onooglijk lelijke dunne figuur voor mijn ogen. Het was nog steeds datzelfde misbaksel van toen. ...