Juf Annemie in Italië - Sex Verhalen

Juf Annemie in Italië

... tafels en stoelen aan de kant, waarna ze naar de stereo-installatie liep. Ze gaf de volumeknop een forse draai en een opzwepend ritmisch deuntje galmde door de ruimte. De vier jonge meiden sprongen op en al gauw swingden ze ritmisch mee in de maat van de muziek. Het volgende nummer was wat romantischer en minder meeslepend. Ik zag hoe Chantal door de langharige Italiaanse werd meegetrokken naar de geïmproviseerde dansvloer. Als gauw golfden hun lichaam ritmisch mee met de muziek. Steeds dichter schoven ze naar elkaar op en hun handen vonden elkaar. Ik zag hoe ze hun vingers samenvlochten, dij tegen dij en buik tegen buik. Het schouwspel voor mijn ogen deed mijn hart behoorlijk tekeer gaan. Het harmonieus samenspel van hun lichamen deed mijn bloed bruisend door mijn aderen stromen. Ingegeven door een aanzwellend gevoel van jaloezie vormde zich in mijn keel een dikke krop die ik niet meer doorgeslikt kreeg. Zonder mijn blik ook maar een seconde van het dansende tweetal af te wenden, reikte ik naar mijn glas en bracht het naar mijn mond. Het koele vocht liep langs mijn lippen in mijn mond maar ik merkte het nauwelijks. Vol ongeloof staarde ik naar het schouwspel dat zich voor mijn ogen afspeelde. Het gezicht van de zwartharige zat verborgen achter Chantals blonde lokken. Ze dansten niet meer in de maat van de muziek. Ze schuifelden maar wat en op die manier draaiden ze zich langzaam weer in mijn gezichtsveld. Plots begreep ik het. Ze waren aan het zoenen… Correctie, ze waren ...

... aan het tongzoenen. Ik stikte zowat in mijn slok wijn. Ik kon het vocht niet tegenhouden en stootte het proestend uit tegen mijn hand. Terwijl ik ongecontroleerd zat na te hoesten, werd de kus afgebroken. Twee paar ogen keken me aan. De blik van de Italiaanse was er eentje van ergernis en boosheid omdat ik hun intieme moment verstoorde, maar die van Chantal was een blik van herkenning. “Annemie?” De verwondering in haar ogen was zo oprecht dat ik er gelijk heel zeker van was dat ze mij niet eerder had opgemerkt. Ze liet haar danspartner los en kwam op me toe. “Gaat het een beetje?” Het hoesten en kuchen maakte het onmogelijk om te antwoorden, dus knikte ik maar. Chantal stond intussen naast me en met een paar welgerichte kloppen op mijn bovenrug, hielp ze me over de ergste hoest heen. De vrouw met het donkere haar stond nu ook voor mijn tafeltje en keek me doordringend aan. In haar ogen las ik ergernis en het verwijt dat ik hun dans had onderbroken. Ze had niet helemaal ongelijk natuurlijk en in dat besef voelde ik een warme blos over mijn wangen glijden. Met een minachtend trekje om haar mond draaide ze zich om en liep terug naar haar kruk bij de bar. Chantal vroeg nog eens of ik echt wel oké was en zei vervolgens dat ze verbaasd was om mij hier te zien. Met de vlammende blik van de zwartharige op mij gericht, hield ik mijn uiteenzetting zo beknopt mogelijk. “Ga maar terug naar je vriendin,” rondde ik af, “ik trek mijn plan wel.” De glimlach waarmee Chantal me aankeek was warm ...