Schipbreukelingen (Deel 1) - Sex Verhalen

Schipbreukelingen (Deel 1)

... helemaal is opgeblazen gooi de nood tas erin. We springen dan erin en duwen ons weg van ons snel zinkend zielschip. Waarna ik op zoek ga naar het seinpistool en schiet een lichtkogel in de lucht. Hopend dat een ander schip het ziet en in het schemer van het licht in de verte zie ik land. Ook tante Lian ziet het mijn moeder is in shock en krijgt niks mee. Zonder wat tegen elkaar hoeven te zeggen peddelen we die kant op. Gelukkig hebben we ook de stroming mee en komen na enige tijd aan op het strand. Daar trekken we het reddingsvlot zover mogelijk het strand op dat de zee bij vloed hem niet terug de zee in neemt. Voor deze nacht slapen we met zijn drieën in het reddingsvlot. De volgende ochtend word ik rustig wakker gemaakt door tante Lian. Mama ligt nog te slapen en laten haar liggen. Ze zegt “we hebben voor ons eten en water genoeg voor zes dagen, wel zullen we een slaapplek moeten maken en kijken wat er hier op dit eiland allemaal te vinden is”. Waarop ik vraag “verwacht je dat we hier langer dan zes dagen zullen blijven?”. Ze antwoord “ik hoop het niet maar als er afgelopen nacht een schip in de buurt zou zijn geweest dan waren ze nu waarschijnlijk hier om ons op te pikken”. Ik reageer “daar kun je gelijk aan hebben zullen we eens kijken wat er allemaal in de nood tas zit”. “Ja, dat is een goed idee” reageert mijn tante. Pak de tas open deze haal de spullen eruit. We hebben een groot kapmes, een duikersdolk, een magnesiumstick, duikersbril, snorkel, zwemvliezen, rol 50 ...

... meter visdraad, doosje met 25 vishaken, waterzuiveringstabletten, 25 meter stevig touw, voor een paar dagen rantsoenen en twee veldflessen met water”. Waarna mijn tante zegt “hier is het plan, jij gaat een noodonderkomen maken en ik ga het eiland verkennen”. Zij neemt de duikerdolk en een veldfles, ik neem het kapmes de rest stoppen we terug in de tas. Daarna stappen we uit het reddingsvlot mijn tante gaat dan weg om het eiland te verkennen. Ik kijk haar even na bekijk dan de omgeving zie palmbomen staan mooi wit zandstrand en de helder blauwe zee. Op nog geen vijftig passen vind ik een geschikte plek voor ons noodonderkomen tussen de palmbomen. Ga dan opzoek naar takken waar ik een onderkomen van kan maken. Na een tijd heb ik aardig wat takken gevonden en verzameld. Als ik wil beginnen hoor ik mijn moeder schreeuwen “Lian, Kevin waar zijn jullie!”. Ik loop naar haar toe en zeg “hier ben ik, ben bezig met een noodonderkomen en tante Lian is het eiland aan het verkennen”. Ze is blij mij te zien maar ook nog verdrietig wat er gebeurt is. Om haar daar niet te veel over te laten nadenken zeg ik tegen haar “kom mam, heb je hulp nodig met ons onderkomen te maken”. Samen gaan we naar de plek toe en we beginnen ons onderkomen te maken. Na een enige tijd hebben we samen een mooi en stevig onderkomen gemaakt voor ons drieën. Daarna gaan we terug naar het reddingsvlot hallen daar alles uit brengen dat naar ons onderkomen. Laat mama hout sprokkelen voor een kampvuur en ik ga terug naar het ...