-
Schipbreukelingen (Deel 1)
Datum: 25-1-2018, Categorieën: Familie Auteur: Sneezy, Bron: Gertibaldi
... groter dan mijn moeder ook zij heeft een sportief figuur. Wat kleinere borsten dan mijn moeder wel dezelfde haarkleur maar halflang en blauwgroene ogen. Haar vader is op haar dertigste overleden en heeft haar een fortuin achtergelaten. Sindsdien reist ze over de hele wereld doet daar erg veel dingen en nu is ze hier. Daarvoor ging zij vaak met ons mee om te zeilen dus alle drie zijn erg ervaren. We gaan aan boord waar we mijn tante omhelzen en elkaar verwelkomen. Daarna brengen we onze koffers naar onze kajuiten mijn ouders slapen natuurlijk bij elkaar. Ik en mijn tante hebben een eigen kajuit waarna mijn ouders en ik bij gaan komen van de jetlag. Pas over twee dagen vertrekken we zo hebben nog tijd genoeg om bij te komen en proviand in te slaan. In die twee dagen word alles geregeld zijn uitgerust en krijgen allemaal al een bruin kleurtje. Ik zit bewonderend naar de super schepen te kijken. Net voor dat we vertrekken herinner ik dat ik mijn mobiel moet beschermen. Loop naar mijn kajuit pak een condoom uit mijn koffer. In de leefruimte ben bezig om mijn mobiel in het condoom te doen. Uit ervaring weet ik dat dit een heel goede bescherming is tegen water. Het is een heel helder condoom en zit erg strak om mijn mobiel. Zo kan ik toch nog aardig heldere foto’s maken van de schepen en uitzicht. We varen door het Panamakanaal richting Panama stad vandaar gaan we de stille oceaan op. in Panama stad aangekomen moeten we daar een dag wachten vanwege een overtrekkende storm. Waarna ...
... we de stille oceaan op varen met erg mooi weer. We hebben een rooster gemaakt een nacht hebben mijn ouders dienst en de andere nacht mijn tante en ik. Zo gaat het de hele reis en overdag doen we het zoveel mogelijk samen. Zo zijn we een aantal dagen aan het varen met alleen zee om ons heen. Op een nacht waar mijn ouders dienst hebben word mijn tante en ik wakker gemaakt door mijn moeder. Ze is helemaal in paniek en schreeuwt het uit “oh mijn god waar is Joop waar is hij waar is hij gebleven”. Meteen krijgt ze een klap in haar gezicht van mijn tante die zegt “kalmeer je wat is er gebeurt?”. Gelukkig kalmeert mijn moeder en zegt “begrijp het niet na mijn thee viel ik als een blok in slaap en nadat ik wakker werd was ik ineens alleen op het dek en varen stuurloos rond”. Tante Lian en ik kleden ons snel aan heel even laten we het bezinken waarop mama dan zegt “we moeten terug varen en Joop zoeken”. Aan de ene kant is het onbegonnen werk omdat we alle drie niet weten wanneer en hoelang geleden het gebeurt is dat mijn vader overboord is geslagen. Maar doen toch een poging op het moment dat we alle drie op het dek staan en het zeilschip willen keren. Voelen we een harde klap en horen benedendeks de scheepswand barsten. Ik ga meteen naar beneden toe en zie het zeewater aardig snel ons zeilschip inkomen. Roep naar boven we maken snel water verlaat het schip en kan nog net de nood tas pakken. Ga snel weer aan dek daar heeft tante Lian het reddingsvlot geactiveerd die in 30 seconden ...