-
Schipbreukelingen (Deel 1)
Datum: 25-1-2018, Categorieën: Familie Auteur: Sneezy, Bron: Gertibaldi
Van kleins af kan ik (Kevin) mij herinneren dat we gingen zeilen en nog steeds. Mijn ouders (vader Joop en moeder Meta) huurden een zeilschip waar we met zijn drieën makkelijk op konden vertoeven. Dat deed mijn vader elke keer in verschillende steden over de hele wereld waar we dan eerst naar toe vlogen. Ik ben 18 jaar oud, 1.90 meter lang, gespierd postuur, kort lichtbruin krullend haar en grijsgroene ogen. Ben bijna een evenbeeld van mijn vader alleen en stuk groten en gespierder. Heb een half jaartje geleden mijn school afgemaakt en werk bij mijn vader op zijn bedrijf. Omdat ik het bedrijf beter wil kennen heb ik met hem afgesproken om eerst op de werkvloer te beginnen. Vandaar mijzelf hoger op te werken en ooit het bedrijf over te nemen. Merk wel dat het erg rustig is mijn vader doet het af dat het komt door de recessie. Het verbaasde mij ook dat hij pas een week geleden vertelde dat hij anderhalf maand daarvoor een mooi zeilschip had gekocht via internet. Ook liet hij ons weten waar, een stad genaamd Colón in Panama liggend aan Caribische zee en een doorgang van het Panamakanaal. Nu zitten we op de luchthaven van Schiphol in de vertrekhal onze koffers zijn al ingecheckt. Bij de pier waar ons vliegtuig staat we moeten nog zeker een dik uur wachten voordat we in het vliegtuig kunnen stappen. Mijn vader staat even bij ons en laat weten dat in Colón hij nog een verassing heeft. Hij is erg goed om verassingen voor zich te houden dus wij nemen niet eens de moeite om erachter ...
... te komen. Tot we het vliegtuig in kunnen zit ik via mijn mobiel op mijn facebook pagina wat spelletjes te spelen die ik wel op een stopcontact daar heb aangesloten. Mijn vader is nu bezig met het vliegtuigpersoneel hij kletst graag met mensen. Mijn moeder zit rustig een boek te lezen. Ze ziet er nog heel goed uit voor haar leeftijd. Ze is 49 jaar oud, 1.59 meter, sportief figuur, lang cup dubbel D lang donkerbruin haar en groenbruine ogen. Zo gaat de tijd voorbij als we eindelijk het vliegtuig kunnen boarden. Wij zitten first class en mogen als één van de eersten boarden. Het duurt nog een tijdje voordat we taxiën naar de startbaan. Na iets meer dan 16 uur vliegen komen we aan in de hoofdstad Panama stad aan. Mijn vader heeft stiekem achter onze ruggen alles geregeld omtrent onze visums. Dus we komen met onze koffers redelijk gemakkelijk door de douane. Een lange tijd daarna vliegen we met een klein vliegtuigje naar Colón. Vandaar rijden we in een taxi naar de haven waar ons zeilschip ligt aangemeerd. Daar aangekomen zijn we allemaal wel erg kapot van de vliegreizen. Mijn vader wijst naar een mooi zeilschip en zegt “dat is ze de aurora 13”. Waar ook een vrouw op het dek staat die naar ons zwaait. Wat dichterbij zien we dat de vrouw het halfzusje (Lian) van mijn moeder is. Waarop mama blij reageert “is dat de verassing?”. We hebben haar al drie jaar niet gezien. Mijn vader antwoord “ja, schat”. Mijn tante Lian is 45 jaar oud ook zij ziet er goed uit. Ze is 1.66 meter lang iets ...