Voetjes op de grond (10a)
Datum: 9-3-2019,
Categorieën:
Lesbisch
Auteur: Stanzie, Bron: Gertibaldi
... net wat ik nodig had en zodra we een slokje genomen hadden, schoof ze naast me op de bank. Met haar arm steunend op de leuning, haar hoofd rustend in haar handpalm, keek ze me van dichtbij aan. “Ben je nerveus, Marianne?” “Een beetje wel,” zei ik naar waarheid. Dit was geen vooraf afgesproken ontmoeting waarop ik me had kunnen voorbereiden. Per slot van rekening was het mijn allereerste one-night stand en ik had geen idee hoe het nu verder moest. Ik hoopte maar dat Lydia niet van me verwachtte dat ik de eerste stap zou zetten. “Nergens voor nodig, liefje,” zei ze, alsof ze mijn gedachten kon lezen. “Je bent bij mij in goede handen. Vertrouw maar op mij.” Haar hand ging onder haar hoofd vandaan en het volgende moment streelde ze door mijn haren. Enkele tellen later boog ze langzaam naar me toe. Haar mooie, volle lippen voelden aan als fluweel toen ze eventjes de mijne beroerde. Een subtiele aanraking die je geen kus kon noemen. Eerder een aangename, tedere streling die ze telkens opnieuw bleef herhalen. Eerst ging ze alleen over mijn lippen, maar weldra was ook de hele omgeving van mijn mond haar actieterrein. Ondertussen schoof ze dicht tegen me aan en haar linkerhand gleed als vanzelfsprekend rond mijn nek. Wat een contrast met de bijna brutale rechttoe/rechtaan aanpak van Ciska. Als ze de bedoeling had om mij op mijn gemak te stellen, dan slaagde ze daarin met vlag en wimpel. Al gauw voelde ik me comfortabel onder haar handelingen. Toen ze me aankeek, alweer met die ...
... hartverwarmende, diepe glimlach van haar, moet ze ongetwijfeld mijn groeiende vertrouwen hebben opgemerkt. Haar rechterhand gleed over mijn buik, terwijl ze me nu wel begon te kussen. Eerst bijna zusterlijk op mijn voorhoofd, daarna waren mijn wangen en mijn kin aan de beurt. Uiteindelijk kwam ze toch weer uit bij mijn lippen. Uiteraard hadden we al staan zoenen in het museum, maar dit was helemaal anders. Dit keer voelde ik geen ongeremde harstocht of gulzig verlangen. Vrijen voor de fun, had ze gezegd… Mijn vertrouwen dat het haar menens was, groeide met de seconde. Alles wat Lydia deed voelde zo vanzelfsprekend, dat ik haar zuinig terug begon te zoenen. Blijkbaar had ze daarop gewacht, want even later voelde ik hoe haar lippen een beetje uiteen gingen. Zodra ik haar voorbeeld volgde, proefde ik voor het eerst de oprechte tederheid die ze me schonk met haar warme, vochtige tong. Het aangename, overrompelende gevoel spoorde me aan om vooral niet achter te blijven en dat werd duidelijk gewaardeerd. “Hmm… Heerlijke meid!” gromde ze zacht, waarna ze me teder omarmde, zodat ik me moeiteloos opnieuw door haar op sleeptouw liet nemen. Minstens vijf volle minuten van speels proeven en elkaar aftasten gingen voorbij, tot Lydia zich een beetje oprichtte. “Wat voelt het heerlijk om met jou te zoenen.” De glimlach die haar woorden vergezelde gaf aan dat ze het meende. “Wat denk je, Marianne, Zullen we onze schoenen hier achterlaten en boven verdergaan?” “Ok...” Lydia gaf direct het voorbeeld, ...