1. Voetjes op de grond (10a)


    Datum: 9-3-2019, Categorieën: Lesbisch Auteur: Stanzie, Bron: Gertibaldi

    ... niet over mijn kop laten gaan en dus was het tijd voor een krachtdadige reactie. Voor Lydia begreep wat er gebeurde, had ik haar stevig bij haar middel vast en een nanoseconde later perste ik mijn lippen op de hare. Wat ik deed gebeurde in een opwelling. Geen seconde had ik erover nagedacht hoe Lydia zou reageren. Ik verwachtte me er dan ook niet aan dat zij direct de leiding van me over zou nemen. Haar handen lagen plots op mijn billen en met een stevige ruk trok ze mijn bekken tegen het hare aan. Haar tong wurmde zich krachtig tussen mijn lippen en twee tellen later sloeg even plots als onverwacht de vonk bij me over. Nog eens tien seconden later had ze me helemaal om en stonden we in het midden van het museum te tongen alsof ons leven er van afhing. Sommige museumbezoekers zullen vast raar hebben opgekeken, maar dat ging aan ons voorbij. De tik op onze schouders van de suppoost, en vooral zijn bevel om het museum onmiddellijk te verlaten, bereikte ons dan weer wel. De zaalwachter leidde ons met zachte dwang naar de uitgang. Zodra de man de deur achter ons sloot, keken we elkaar aan en ik bemerkte in de ogen van Lydia een onmiskenbare fonkeling die ik nog niet eerder had gezien. Het volgende moment proestte ze het uit. Geholpen door haar aanstekelijke lach deed ik vrolijk met haar mee, net zo lang tot ze mijn hand vastpakte en weer ernstig keek. “Ga je mee?” vroeg ze. “Nou, Lydia…,” zei ik met gespeelde aarzeling. Eigenlijk wist ik mezelf al helemaal overtuigd. “Als die ...
    ... kus van daarnet jouw interpretatie uitdrukt van wat teder verwennen is, dan kan ik maar beter op mijn hoede zijn.” “Sorry dat ik me zo liet gaan. Ik was even mezelf niet, Marianne. Kun je nagaan wat je met me doet, liefje… Ik wil je zo graag. Alsjeblief… zeg nou gewoon ja.” “Ja,” zei ik me een glimlach. “Ik waag het erop.” “Echt?” Haar gezicht vertoonde oprechte blijdschap, waardoor mijn laatste restje twijfel helemaal naar de achtergrond verdween. Als ik eerlijk was met mezelf, dan verlangde ik er even hard naar om te vrijen met de zwarte schone tegenover mij. Nooit eerder had ik ook maar iets gehad met een anderskleurige vrouw, zelfs niet eens een onschuldige flirt. Waar het gevoel vandaan kwam kon ik dus niet plaatsen, maar terwijl we arm in arm door de straat liepen, had ik sterk het idee dat ik me aan een unieke ervaring kon verwachten, eenmaal ik in de armen zou liggen van de ervaren Indische vrouw naast me. Misschien vond dat gevoel wel zijn oorsprong in de manier waarop haar dij bij elke stap die we zetten zachtjes langs de mijne schuurde. “Hier is het,” zei Lydia, drie huizenblokken ver in de tweede zijstraat. Ze rommelde wat in haar handtas, opende de voordeur en ging me voor naar de prachtig ingerichte woonkamer. Het smaakvolle, vrouwelijk ogende interieur straalde zoveel warmte uit dat ik me direct thuis voelde. Lydia verzocht me om plaats te nemen in de ruime driezitsbank en stelde voor dat ze een glas limonade voor ons in zou schenken. Een verfrissend drankje was ...
«12...567...14»