Voetjes op de grond (10a) - Sex Verhalen

Voetjes op de grond (10a)

... deed, had ze na verloop van tijd toch maar de stoute schoenen aangetrokken. Af en toe een portie hete seks met Ciska of iets intiems met een andere vrouw waren een prima uitlaatklep gebleken als de nood hoog werd en verdreven het gevoel van eenzaamheid eventjes naar de achtergrond. Haar liefde en respect voor Harshita was sindsdien alleen maar toegenomen bij zoveel grenzeloos vertrouwen. “Dus je begrijpt, Marianne,” besloot Lydia haar betoog, “dat ik met mijn voorstel van daarnet geen relatie met jou op het oog heb. Ik vind je lief en mooi, maar het enige wat ik met je kan hebben, is een one-night stand. Niets meer, maar ook niets minder. Ga je mee?” “Een one-night stand,” herhaalde ik na enkele seconden bedachtzaam. “Ik weet het niet hoor.” Uiteraard was ik niet wereldvreemd. Rondom mij had ik er al vaak genoeg over horen praten, maar wilde ik dat wel? Was ik er wel klaar voor om in de ochtend wakker te worden naast een bijna wildvreemde vrouw, goed wetende dat we even later voorgoed afscheid zouden nemen. Het idee maakte me eerlijk gezegd nerveus en dus zocht ik naar een uitvlucht. “Ik moet nog naar de bibliotheek.” Het was het eerste wat in me opkwam. “Volgens mij is die morgen ook wel open.” Daar had ze uiteraard gelijk in. Met dat soort smoesjes zou ik haar niet kunnen afschepen en dus zat er niets anders op dan eerlijk te zeggen wat me op het hart lag. “Seks om de seks… Lydia, ik denk niet dat ik daar nog een keer op zit te wachten.” “Wat ik met jou zou willen beleven ...

... valt niet onder die noemer, Marianne.” Seks om de seks is iets voor Ciska. Geloof me, ik heb heel iets anders in gedachten hoor. Seks om de fun… of beter nog, vrijen voor de fun… zo zou ik het omschrijven. Als je met me meegaat, beloof ik je een avond en nacht vol plezier en genot. Ik wil je lichaam liefkozen en verwennen, teder en respectvol. Tegelijk verwacht ik van jou hetzelfde… of vergis ik me in jou?” “Euh… nee.” “Nou, dan ga je toch gewoon met me mee naar mijn huis.” “Sorry Lydia, ik weet niet of…” “Speelt er misschien iets anders?” onderbrak ze me. Haar blik had plots iets koel en streng. “Hoe bedoel je,” reageerde ik enigszins geschrokken van die onverwachte ommezwaai. “Marianne, ik ben niet achterlijk. Er zijn nu eenmaal mensen die lichamelijk contact tussen mensen van een verschillende huidskleur even verwerpelijk vinden als seks tussen mensen van hetzelfde geslacht.” “Ik niet!” reageerde ik fel. “Bewijs me dat dan maar eens…” “Heu… Hoe bedoel je?” “Overtuig me dat je het meent, Marianne… Kus me!” “Wat?” Schichtig keek ik eventjes in het rond. Er waren blijkbaar enkele mensen die onze iets te luide conversatie hadden gevolgd en nu geamuseerd naar ons stonden te kijken. “Lydia… bedoel je… hier? … Nu?” “Precies, dat bedoel ik… of durf je het niet aan om met een negerin te staan zoenen in het openbaar?” “Natuurlijk wel!” reageerde ik, figuurlijk op mijn teentjes getrapt. Nog nooit was er een discriminerende gedachte in mijn hoofd opgekomen. Zo een uitspraak kon ik echt ...