Alice in Hondenland
Datum: 12-1-2019,
Categorieën:
Dieren
Auteur: Evelien Wilpen, Bron: Gertibaldi
Ik had Alice altijd een bijzondere vriendin gevonden. Oh nee, ik was echt niet intiem met haar geweest, want ik val toch eerder op mannen (hoewel ik wel eens gevreeën heb met een vrouw). Maar Alice had iets onvoorspelbaar leuks, was zo zelfstandig, ging altijd zó haar eigen gang, en kon zó onverwachts uit de hoek komen dat ik graag met haar optrok, en me ook aan haar spiegelde. Ze was vrijgevochten, had oog voor haar uiterlijk en was trots op haar lijf. Ze had donkerblond haar, was slank, had kleine maar mooie borsten; dat leidde ik af uit het feit dat je de vorm ervan altijd goed kon zien omdat ze nooit een beha droeg. Op liefdesgebied had ze een moeizame historie achter de rug. Vriend Tim had een jaar geleden de benen genomen, en ze was alleen achtergebleven, zij het met haar maatje Mick, een stevig uit de kluiten gewassen hond. Maar tot overmaat van ramp was Mick enkele maanden later op ongelukkige wijze aan zijn einde gekomen, overreden door een auto. Dat had haar zeer aangegrepen, ze was ontroostbaar en het bewees eens te meer dat ze werkelijk dól was op die hond. Maar hoe zeer ik ook aandrong, ze nam geen andere viervoeter, want 'Mick is one of a kind, onvervangbaar', zoals ze zei. Ik zou niet kunnen uitleggen wat voor ras hond Mick was geweest (ik had zelf nooit honden gehad), maar het was in ieder geval een kanjer zoals ik al schreef: groot en gezegend met een prachtige witte vacht. Alice zelf noemde hem wel eens plagerig 'Mijn ijsbeertje', en daarmee had ze wel een ...
... punt. Maar goed: Alice was net een beetje bekomen van dat ongeluk en besloot een weekendje naar Londen te gaan. Aan mij het verzoek om in die periode de planten bij haar een keertje water te geven. Zo ging ik op zaterdagavond naar haar flatje toe. Ik verzorgde de planten en ging daarna even zitten, nestelde me behaaglijk in de bank. Ze las de Volkskrant en die had ik niet, dus ik vlijde me neer met de weekendeditie op schot. Uit de koelkast had ik een biertje gehaald, dat had Alice me bezworen te doen. Maar ik was niet zo geïnteresseerd in zware kost en zette de tv aan. Ook al niets leuks op te beleven, dus ik keek eens even tussen de dvd's die Alice in het kastje onder de tv bewaarde. Zat niets bij, hooguit een vakantiefilmpjes of bioscoopfilms die ik al eens had gezien. Maar mijn aandacht werd getrokken door eentje die helemaal achterin lag, welhaast verscholen onder een fotoboek - het leek wel of ze die een beetje verstopt had. Er stond 'Verjaardag 2011' op. Verjaardag?, dacht ik nog - ik was toch op haar feestje geweest? Daarbij waren geen opnamen gemaakt. Nieuwsgierig schoof ik de dvd in het apparaat. Er stond slechts één item op, het venstertje liet een still van Mick zien, maar dat item duurde dan wel ruim een uur. Ik bewoog mijn vinger naar het knopje 'Play' en drukte erop. Inderdaad stond Mick erop, bleek toen de film begon te lopen. Ik zag hem in zijn mand liggen, terwijl Alice hem wat begon aan te halen. Ah, klaarblijkelijk was het ZIJN verjaardag, want Alice had ...