Bijzondere tatoeage, met een bijzonder bedankje (deel 1) - Sex Verhalen

Bijzondere tatoeage, met een bijzonder bedankje (deel 1)

... tatoeëerder heb je zelf weinig tatoeages” zegt Monica om een gesprek op gang te krijgen. Haar opmerking komt exact op tijd, want het stelt me in de gelegenheid uit te leggen dat mijn tattoos allen een betekenis hebben en gezet zijn door artiesten, die ik waardeer. Ze lijkt geboeid door mijn verhaal, want twee sigaretten later vertrekken we pas weer naar binnen, waar zij geconfronteerd wordt met de vlek in het papier waar ze op gezeten heeft. “Als het inkleuren hetzelfde gevoel geeft, ben ik bang dat de plek nog groter wordt” zegt Monica met een grappende, moedeloze stem, als ze plaats neemt in de stoel. Voorbereid op een “opwindend” half uurtje, negeer ik de opmerking en neem het apparaat met meerdere naalden ter hand. Binnen vijf minuten komen er zuchtjes uit Monica’s mond, waar ik in eerste instantie geen aandacht aan schenk, maar als de zuchtjes overgaan in lichte kreuntjes, werp ik kort een blik op haar gezicht. Haar mond is lichtjes geopend en haar ogen zijn gesloten. Ze kreunt onophoudelijk, dus ik verplaats mijn blik naar de gleuf tussen haar benen, die werkelijk drijft van het vocht. ‘De prachtige bekakte dame ligt hier gewoon klaar te komen’ bedenk ik me, waarbij ik merk dat deze gedachte mij ook opwindt. Mijn pik staat strak in mijn broek, als ik de laatste hand leg aan het aanbrengen van de laatste zwarte inkt in haar schaambeen. Van de letters, die er stonden is niets meer te zien, dus professioneel gezien ben ik dik tevreden, maar mijn professionele houding ...

... zorgt er tevens voor dat ik in dubio ben met mezelf, want het liefste zou ik haar betasten, neen bespringen, maar ja het is natuurlijk een klant, dus ik neem haar kuiten van mijn benen, waarop zij opschrikt uit haar “trance”. “Is het klaar?” vraagt ze, met een stem die verraad dat ze eigenlijk wil dat ik verder ga met mijn apparaat, omdat ze ongegeneerd heeft liggen genieten. “Het is inderdaad af” antwoord ik, waarbij ik denk ‘en jij bent klaar. Klaar gekomen wel te verstaan’. Ik rol op mijn krukje voor haar weg, zodat ze op kan staan om zichzelf in de spiegel te gaan bekijken, wat ze dan ook direct doet. Mijn ogen volgen haar niet direct, want ik lijk bevangen op de grote natte plek op het papier, waar zij zojuist op gezeten heeft. “Wauw, wat prachtig. Hoe kan ik je ooit bedanken?” hoor ik, waarop ik me omdraai en haar voor de spiegel zie staan, met haar blik gefocust op haar eigen kruis. “Dat heb je zojuist gedaan” antwoord ik kortaf, waarbij ik blijf zitten op mijn krukje, om zodoende mijn erectie, die niet lijkt te willen verdwijnen, te verhullen. Ze bekijkt zichzelf enkele minuten, maar ik ga aan de slag met het opruimen van mijn materiaal, om op deze wijze afgeleid te worden van haar prachtige lijf, maar mijn erectie is standvastig, dus opstaan zit er niet in. “Moet er nog iets op?” vraagt Monica plots van heel dichtbij. Opgeschikt uit mijn overdenking, omdat ik gericht ben op het opruimwerk, antwoord ik “dat is inderdaad het geval”. Ze komt voor me staan, zodat ik haar ...