Bijzondere tatoeage, met een bijzonder bedankje (deel 1) - Sex Verhalen

Bijzondere tatoeage, met een bijzonder bedankje (deel 1)

... over haar hoofd uit trekt, waarna ze vraagt “en deze”, wijzend richting haar BH. “Als je wilt dat de rozen onder je oksel verdwijnen, dan zal hij uit moeten” reageer ik professioneel, waarop haar handen achter haar witte BH verdwijnen en ze deze los maakt. Nu had ik al de indruk dat haar borsten mooi geproportioneerd waren, nu ze los voor me bungelen, heb ik enige moeite om mijn compliment voor me te houden, want haar borsten zijn werkelijk prachtig: ze zullen per stuk niet in een hand passen en er steekt door elke tepel een klein staafje dat ervoor zorgt dat het lijkt alsof haar tepels hard zijn. “Dit gaat even koud aanvoelen” zeg ik, als waarschuwing vooraf, als ik met mijn stift het punt markeer tussen haar borsten, van waaruit ik naar beneden wil gaan werken. Met verschillende kleuren zet ik mijn gedachten over haar wensen op haar lijf, waarbij ik zodanig gefocust ben, dat haar bosten me niet meer opvallen, maar als ik mijn krukje ietsjes achteruit rol, om het geheel in me op te nemen, zie ik pas hoe mooi ze is: haar egale, vriendelijke, maar vooral mooie geraffineerd opgemaakte gezicht, de schouderpartij, met daarop aan de linkerzijde een enkele black en grey tattoo van een azteken symbool en haar prachtige gepiercte borsten, met daaronder een weergaloos strakke buik zijn allen fantastisch om te zien. “En? Wordt het iets?” vraagt ze, aangezien ik wellicht langer kijk dan noodzakelijk. “Ja hoor” reageer ik koeltjes, waarna ik haar vraag haar armen boven haar hoofd ...

... te houden, zodat ik de aanzet tot onder haar oksel door kan trekken. ‘Wat een prachtig mens’ denk ik als ik haar in profiel in me opneem, terwijl ik de lijnen door trek tot onder haar arm. Als ik onder de andere arm teken overvalt dezelfde gedachte me, zodat ik ook hier iets te veel tijd aan besteed. Als de tekening naar mijn tevredenheid is, gebaar ik richting de spiegel, opdat zij het de schets kan bekijken om haar goed- of afkeuring te geven, zodat ik kan beginnen om het in inkt te vereeuwigen. “Wauw, dat wordt te gek” zegt ze enthousiast, waarop ik koeltjes reageer met “onderschat de plaatsing niet, want het is een pijnlijke plek”. “Doen” zegt ze vastbesloten, waarop ik haar richting de stoel dirigeer, opdat ik kan beginnen. Zodra de naald haar huid raakt sluit ze haar ogen, alsof ze in een diepe trance wenst te geraken, wat haar gedurende het zetten van de belijning op wonderlijke wijze lijkt te lukken, want de eerste uurtjes vliegen voorbij, terwijl er geen woord wordt gewisseld. Als de buitenlijnen erop staan gelast ik een pauze in, wat twee functies heeft, omdat ik een ander apparaat nodig heb en daarnaast wel trek heb in een sigaretje. “Rook je?” vraag ik, waarna ze haar ogen opent met “ja, graag”. Ze veert overeind alsof er niets gebeurd is, waarna ze vraagt “niet hier, neem ik aan”. “Ik zal je eerst even verzorgen” reageer ik professioneel, aangezien het niet handig is om iets in de ‘open wond’ te krijgen, dus nadat ik haar verzorgd heb, ga ik haar voor, via de ...