Een nieuw begin (7) - Sex Verhalen

Een nieuw begin (7)

... we ook je en jij tegen elkaar zeggen. Dat praat een stuk makkelijker.” “Oké. Maar ik kan me niet voorstellen dat jij als ervaren vrouw van ergens eind twintig op zo’n jongen valt.” “Niek, liefde laat zich niet dwingen. Jouw zoon is zo innemend, attent en eerlijk. Hij verwent mij op een manier die mij in mijn hele leven nog niet is overkomen. Ik verzeker je, ik ben stapelgek op hem.” “Huur je een bungalow in dat park?” “Nee, dat is mijn eigen bungalow.” “En die zwarte auto hiervoor, die is van jou?” “Ja.” “Dus je bent rijk?” “Ik heb voldoende geld om goed te kunnen leven.” “Wat hij nu aanhad, heb jij dat ook betaald?” “Ja, ik heb hem gisteren in Maastricht even stevig in het nieuw gestoken. Drie nieuwe broeken en een stuk of vijftien polo shirts.” “Toe maar, je investeert wel in hem.” “Ik hou van hem Niek en dan wil ik ook dat hij er leuk uitziet. En hij gaat ook zijn rijbewijs halen, dat heb ik hem voor zijn verjaardag cadeau gedaan.” Nu zegt Niek even niks en hij kijkt naar buiten, de tuin in. Dan draait hij zijn hoofd en kijkt weer naar Linda. “Nou Linda, we sluiten vrede, ik vertrouw je, voorlopig ben je welkom hier en ik hoop voor Jochem dat je eerlijk bent.” “Ik verzeker je Niek dat ik eerlijk ben. Ik zou Jochem nooit kunnen bedriegen.” “Wil je wat drinken?” vraagt Niek een paar tellen later en Linda hoort dat zijn toon wat vriendelijker is. “Ja, koffie graag. Ik ga Jochem even roepen.” Linda loopt de gang in en even later komt Jochem ook weer binnen. Hij ziet Linda ...

... naar hem glimlachen en een knipoogje geven. Als hij naast haar zit fluistert ze “het is in orde” en ze geeft een kneepje in zijn hand. Een paar tellen later komt zijn vader uit de keuken met drie bekers koffie. “Jochem ik heb met Linda gesproken, ze is welkom hier. Ik vertrouw haar.” “Fijn pa. En oh ja, hier heb je mijn eetgeld. Ik heb de afgelopen dagen steeds bij Linda gegeten, één keer niet maar toen heb ik gewoon brood genomen.” “Dus je bent ook zuinig geweest. Fijn zo.” Ze zitten nog een uurtje met elkaar te praten en dan gaan Jochem en Linda weer weg. Ze rijden het dorp uit en Linda stuurt een weg in die hun door een groot bos voert. Halverwege draait ze van de weg af een parkeerterrein op. Ze zet de auto neer. “Kom eens mee Jochem” en ze stapt uit. Ze gaat op een picknick tafel zitten en Jochem komt tussen haar benen te staan. Ze legt haar armen om zijn billen. “Jouw vader was moeilijk, vooral in het begin.” “Ja, dat heb ik gemerkt.” “Ik heb hem nog niet mijn echte leeftijd verteld, hij vroeg daar ook niet naar. Maar laat dat maar zo.” “Ja, maar je hebt hem wel kunnen overtuigen?” “Dat wel maar ik heb er nog geen goed gevoel over. Hij ging wel erg makkelijk overstag, op het laatst tenminste.” Ze zijn een paar tellen stil en Linda kijkt hem aan. Ze glimlacht en kust hem. Een tongzoentje volgt. “We zien het wel schat, je bent nu 18 jaar dus als het echt niet gaat, pak je jouw biezen gewoon en dan kom je bij mij wonen.” “Ja maar zo wil ik niet het huis uit gaan, mijn vader ...