Bijzondere therapie (deel 2) - Sex Verhalen

Bijzondere therapie (deel 2)

... glimlacht en zegt “jeetje, ben ik toch weer aan het werk”. “Maar waarom heeft u me uitgenodigd?” vraag ik. “Omdat ik oprecht geïnteresseerd ben in hoe het nu met je is en of de twee sessies iets bij hebben gedragen aan je ontwikkeling” antwoord Manja. “Zoals ik al zei gaat het prima met me, maar ik heb nog steeds niemand gevonden waar ik echt in geïnteresseerd ben” antwoord ik “dus hoe ik zou reageren als ik intiem wordt met iemand is lastig te beoordelen”. “Bij je leeftijdsgenoten zal je dit ook niet vinden” antwoord Manja, nadat ze haar glas wijn ineens heeft leeg gedronken. Ze staat op en vraagt “jij ook nog eentje”, maar mijn whisky heb ik nog nauwelijks aangeraakt, dus ik bedank haar vriendelijk, waarna zij richting de keuken loopt voor nog een glas wijn. Uiteraard volg ik haar met mijn ogen, waarbij ik geprikkeld raak door de sierlijkheid van haar lijf, want ze is mooi slank, heeft een lekkere stevige kont en haar kuiten doen de panty’s fantastisch spannen. Als ze terugkomt merk ik aan mezelf dat ik haar voorkant even mooi vind als haar achterkant, waarbij ik me zelfs niet stoor aan de kleine kraaienpootjes rond haar ogen. Ze gaat zitten, op het puntje van de loveseat, met haar benen gestrekt voor zich uit, waarna ze vraagt “heb je al eens overwogen om de liefde te zoeken bij een dame die iets ouder is dan jij?” “Eigenlijk niet” antwoord ik, waarbij ik natuurlijk keihard lieg, want heimelijk verlang ik naar haar, maar dit laten blijken durf ik vooralsnog niet. Het ...

... gesprek krijgt een andere wending, want Manja vertelt vrijuit over haar verloren liefdes en haar werk, terwijl ik mijn privéleven uit de doeken doe. Onderwijl drinken we gezellig door, maar zes wijntjes voor haar en evenveel stevige whisky’s voor mij verder, merk ik dat we beiden lichtelijk aangeschoten raken door de drank. “Je hebt nog steeds geen antwoord gegeven op mijn vraag” zegt Manja. “Welke?” vraag ik. “Of je al eens overwogen hebt om de liefde te zoeken bij een iets oudere dame” zegt Manja serieus. Op mijn horloge kijkend, antwoord ik gevat “dat was een kleine vier uur geleden en mijn antwoord was dat ik dat niet weet”. Ze staat op, komt nonchalant naast me zitten met haar arm op de rugleuning van de bank en vraagt “en als je er nu over na denkt?” Haar oogopslag zegt ‘ik wil je’, doch ze blijft ijzig kalm en wacht geduldig mijn antwoord af, dat lang op zich laat wachten, want ik poog een goede formulering te zoeken, wat gezien de drankinname nogal lastig blijkt. “Dat zou ik zeker niet afwijzen” antwoord ik “maar of het verstandig is om bij mijn therapeute de liefde te zoeken, dat weet ik niet” voeg ik eraan toe, aangezien ik uiteraard haar bedoeling begrijp. “En wat nu als ik het je niet vraag, maar opdraag?” vraagt Manja. “Liefde kun je niet opdragen” antwoord ik gevat “liefde ontstaat spontaan”. “Dan wil ik dat je nu spontaan voor me op de knieën gaat” zegt Manja met een uitgestreken gezicht, terwijl ze haar wijntje op tafel zet. “Serieus?” reageer ik vragend, maar niet ...