Gebruikt En Vernederd - Sex Verhalen

Gebruikt En Vernederd

... kinderachtige spelletjes toch altijd op deze manier eindigen?“Bart! Bart, kijk! Kijk!” Lars kwam weer naar buiten gerend en zwaaide met een gekleurd A4’tje boven zijn hoofd. “Deze tekening bedoelde ik!” Toen het kereltje opnieuw tot stilstand was gekomen pakte ik het blaadje uit zijn handen. Hij had iets getekend dat leek op een grote appelboom… of moest het een mannetje voorstellen? Ik wilde juist zeggen hoe mooi ik het vond toen er vanonder aan mijn jas werd getrokken. “Bart! Bart! Mag ik vandaag met Lisa afspreken?” Ik keek naar beneden en zag dat mijn broertje me met grote ogen stond aan te kijken. Zijn gezicht was nog rood van de inspanning en er hing een halve snottebel onder zijn neus.“Nou eh, dat ligt eraan of Lisa’s ouders dat ook goed vinden”, antwoordde ik. Op datzelfde moment kwam de keurige jongedame van zonet naar ons toe gelopen. Ze hield een klein meisje met bruine vlechtjes bij de hand, en plotseling bedacht ik me dat dat Lisa moest zijn! “Oh eh… hallo!”, zei ik een tikkeltje verrast, terwijl ik mijn kleine boertje als een soort menselijk schild tussen ons inhield. De minachting was van haar gezicht af te lezen toen ze besefte dat ik blijkbaar bij Lars hoorde, maar ze herstelde zich snel en stak me haar hand toe.“Hoi, Jessy”, zei ze verveeld. Robert leek zijn tong te hebben ingeslikt en keek ongemakkelijk naar de grond. “Ik moet zo meteen weer terug naar kantoor”, zei de vrouw met een blik op haar horloge, “is het goed als ik Lisa om vijf uur weer kom ...

... ophalen?”– Ah! Een echte workaholic dus… waarom verbaasde me dat niet? Haar handen waren zo blank en smetteloos dat ze zelden zonlicht leken te zien. En haar rode lippenstift en zwarte mascara staken opvallend af tegen haar bleke, haast ijzige gezichtsuitdrukking. Ze was niet groter dan wij, en toch had haar verschijning iets enorm intimiderends! Een dodelijke combinatie van enerzijds bekakte kilheid en anderzijds een angstaanjagende schoonheid!Ik gaf haar stotterend ons adres en mijn mobiele nummer, waarna de vrouw afscheid nam van haar dochtertje en zich weer omdraaide. “…ik zei toch dat ze een lekker kontje had…”, fluisterde Robert, die plotseling zijn spraakvermogen weer had teruggevonden. Ik moest hem gelijk geven. We keken haar nog een tijdje na totdat ze om de hoek van het schoolplein was verdwenen, en liepen toen met de twee koters terug naar huis…-.-.-“Hé man, zit niet zo tecampen!”, zei Robert geïrriteerd.“Pff, dan moet je maar gewoon beter spelen”, antwoordde ik nonchalant. Het televisiescherm werd gevuld door explosies en rennende mannetjes. De Playstation voor ons op de grond maakte een zacht zoemend geluid, en verder was het enige geluid in de kamer afkomstig van de tikkende knopjes en joysticks in onze handen. Lars en Lisa waren bij thuiskomst meteen naar de kamer van mijn kleine broertje gegaan, van hen hadden we al uren niets meer gehoord. En dus gingen we zo op in ons spelletje dat we de tijd glad waren vergeten!Triiing!We veerden beide een stukje omhoog van de ...