Gebruikt En Vernederd - Sex Verhalen

Gebruikt En Vernederd

“Hé kerel, is dat niet je kleine broertje daar?” Robert porde met zijn elleboog in mijn zij en wees naar een punt in de verte.Ik schrok op uit mijn overpeinzingen en volgde zijn vinger. Inderdaad kwam Lars van een afstandje onze kant op gerend. Zijn blauwe jas was scheef dichtgeknoopt en zijn gele Spongebob rugzak sleepte over de grond terwijl hij naar ons toe kwam. Ik stak mijn hand omhoog en zag dat mijn kleine broertje enthousiast begon te lachen. “Bart…! Bart, ik heb… ik heb…” Buiten adem kwam hij tot stilstand en begon hij zijn tas open te ritsen. “We moesten vandaag een tekening maken, en ik heb… oh ik heb ‘m in de klas laten liggen!” Voordat ik kon reageren had Lars zich alweer omgedraaid en rende hij terug naar de ingang. Half struikelend over alle voeten en benen van ouders die zich voor de school hadden verzameld.Zoals iedere dinsdag had mijn moeder me ook vandaag weer gevraagd om mijn kleine broertje van school te halen. En net zoals iedere dinsdag stonden alle trotse ouders weer in een kluitje op elkaar gehoopt voor de ingang om hun kroost te verwelkomen. Ik voelde me altijd enorm saai als ik in deze gezapige menigte stond te wachten. Een mensenmassa van uitgebluste huisvaders en dikke huisvrouwen, wier enige lichtpuntje op zo’n dag bestond uit het afhalen van hun ‘geweldige’kids bij de peuterspeelzaal.Gelukkig vond ik Robert, mijn beste vriend, meestal wel bereid om met me mee te gaan. Al was het dan op voorwaarde dat we erna altijd ‘Call of Duty’ gingen ...

... spelen bij ons thuis. Om de tijd op het schoolplein te doden speelden we vaak puberale spelletjes, zoals ‘Vind de moeder met de grootste snor’, ‘Welke ouders hebben het langst niet geneukt?’, of…“Zou je haar doen?” Robert tikte me aan en wenkte opzij. Ik volgde zijn blik en kwam terecht bij een nogal robuuste, uit de kluiten gewassen huisvrouw met kort roodbruin haar, sproeten op haar mollige wangen en een te strakke blouse met een nogal onappetijtelijk uitziende decolleté.“Hè nee man, doe effe normaal!”, riep ik verontwaardigd.“Nee kerel…”, zei Robert, “…ik bedoelhaar”, en hij knikte naar een jongedame die een paar meter naast ons stond. De vrouw had kort zwart haar en was deftig gekleed in een strak grijs mantelpakje met een halflange rok en twee glanzende rode pumps met naaldhakken. Er lag een gesloten, ietwat norse blik op haar gezicht, maar desondanks zag ze er best aantrekkelijk uit. Ik schatte haar niet ouder dan vijfendertig.“Ik eh… ik weet niet. Misschien…”, zei ik verlegen.“Misschien?!”, riep Robert. Nu was het zijn beurt om verontwaardigd te zijn. “Kerel, ik zou haar zeker doen! Kijk dan naar die billen, je ziet gewoon…” Hij praatte inmiddels zo hard dat iedereen binnen een straal van tien meter hem kon horen. Enkele ouders draaiden zich geërgerd in onze richting en ook de jonge vrouw in kwestie keek kort onze kant op. Toen Robert dat merkte stopte hij abrupt met praten en staarde hij blozend de andere kant op. Ik begon zachtjes te grinniken. Waarom moesten onze ...