Yolanda 3 deel 13 - Sex Verhalen

Yolanda 3 deel 13

... wat je doet is er niets aan de hand. Kom eens naar voren.” Sanne kwam naar voren en meneer Verstraten pakte wat uit zijn bureau. Het leek op een afstandsbediening, maar het had slechts één knop en deze moest je draaien. “Hiermee kun je de elektriciteit regelen. Van nauwelijks waarneembaar tot een enorme optater waardoor je de controle over je lichaam verliest.” “Het is dus niet dodelijk?” vroeg ze. Meneer Verstraten zuchtte. “Ga naar je plaats terug, onnozel wicht, en ga verder met de vragen.” Sanne liep terug naar haar plaats. Meneer Verstraten keek even in het bureau en liep toen door de klas. Hij keek even in hun boeken om te zien hoe het ging. Sanne schrok toen hij iets tegen haar bovenbeen hield en ze een schokje voelde. Ze sprong overeind en zag hem met een elektrische vliegenmepper staan. “Beantwoord dat je vragen, Sanne?” vroeg hij kalm. “Idioot!” riep Sanne nijdig. “Ik schrok me een ongeluk!” Meneer Verstraten pakte haar arm en trok haar naar zijn bureau. “Officieel sta je onder beginnersbescherming, Sanne,” sprak hij akelig kalm. “Maar die bescherming kan ik aanpassen. Hoe haal je het in je hoofd mij een idioot te noemen!” Hij duwde haar neer op het bureau en hield haar stevig vast. “Dirk, kom hier en maak haar vast. Er ligt touw in de onderste lade.” Een jongen kwam naar voren, pakte het touw en maakte Sanne vast. Haar handen bij elkaar boven haar hoofd, haar benen gespreid. “Laat me los!” gilde Sanne tegen meneer Verstraten. “Dit kunt u niet maken!” Meneer ...

... Verstraten trok haar truitje omhoog zodat haar borsten vrij kwamen te liggen. Sanne begon als een gek aan de touwen te trekken. “Dit kunt u niet doen! Laat me onmiddellijk los!” Ze zweeg geschrokken toen hij de elektrische vliegenmepper tegen haar tepel hield. Hij drukte het knopje nog niet in, maar hield zijn vinger er wel boven. “Je hebt iets te veel praatjes,” sprak hij beheerst. “Ik zal je even terug op je plek moeten zetten.” Hij drukte het knopje in. Sanne maakte kleine, schokkende bewegingen met haar bovenlijf. “Hou op!” gilde ze. “Smerige hoerenzoon, hou hiermee op!” Het was akelig stil in het lokaal. Meneer Verstraten legde langzaam de vliegenmepper op zijn bureau. Hij pakte een gag uit het bureau en deed die in haar mond. Hij zei beheerst tegen de klas: “Doe het haar wat jullie willen. Neuk haar tot ze niet meer kan, knijp haar in haar tepels, doe wat je wil. Wat mij betreft geen je haar het idee dat je die tepels eraf probeert te trekken... Ik ben zo terug, ik moet even wat halen. Zorg ervoor dat jullie niet teveel herrie maken.” Hij verliet het lokaal. Een jongen kwam naar haar toe. “Meneer Verstraten kun je maar beter niet boos maken,” zei hij. “Er staat jou nog heel wat te wachten.” Hij stak twee vingers in haar kut en begon ze te bewegen. Sanne kreunde zachtjes. “Die slet is zeiknat!” merkte de jongen op. “Zo te zien wordt ze bloedgeil van die schokjes!” Een andere jongen pakte de vliegenmepper en hield hem tegen haar tepel. Hij drukte het knopje in. Sanne begon weer ...