(on)Gewenste intimiteiten 1/4 - Sex Verhalen

(on)Gewenste intimiteiten 1/4

... lange benen lag op haar bureau, en haar hand zat onder haar rok. Met haar hoofd achterover leunde ze op de rugleuning van haar comfortabele bureaustoelstoel. Haar ogen waren gesloten en haar lippen hingen een beetje uit elkaar. Als de niet mis te verstane beweging van haar hand tussen haar benen er niet was geweest, en het me tegelijk niet was opgevallen hoe haar andere hand de armsteun van haar stoel bijna tot moes kneep, dan zou ik gedacht hebben dat ze sliep. Compleet verrast stond ik enkele seconden onthutst naar haar te staren, maar dan hervond ik genoeg helderheid van geest om datgene te doen wat elke goede assistente zou doen. In het daaropvolgende moment moet ik vast een nieuw wereldrecord hebben gevestigd voor wat betreft het langzaam en stilletjes sluiten van een deur. Ik sloop als het ware terug naar mijn bureau, waar ik mezelf af ging zitten vragen wanneer ik weer wakker zou worden. Wat ik net had gezien, kwam me zo onwezenlijk voor dat het aanvoelde alsof ik het had gedroomd. Maar het was geen droom, daarvoor waren de beelden die op mijn netvlies gebrand stonden veel te helder. Twee minuten later kwam Angela uit haar kantoor en ging naar de vergadering. Ze was weer helemaal de rustige, zelfverzekerde advocaat die ik kende. Gelukkig lette ze niet echt op mij, want ik geloof nooit dat ik er al in geslaagd was om mijn ogen weer op hun normale grootte te krijgen. Zodra ze weg was, overdacht ik de hele situatie en realiseerde me dat er in feite niets was veranderd. ...

... Angela had me duidelijk niet gezien en niemand anders hoefde dit te weten. Ik kon doen alsof het niet gebeurd was, dacht ik naïef. *** De dagen waarop Angela een belangrijke vergadering had, zag ik voortaan in een heel ander perspectief. Telkens ze haar deur sloot voor wat privé-tijd was ik opeens niet meer in staat om mezelf helemaal te concentreren op wat dan ook. Ik probeerde wel om niet na te denken over wat ze aan het doen was, maar het was sterker dan mezelf. Ongewild bleven de beelden van wat ik had gezien doorkomen en dat was allesbehalve goed voor mijn concentratie. Het was zeker niet zo dat ik haar veroordeelde of verafschuwde, maar nu ik wist wat ze achter die gesloten deur deed, bracht me dat op een bepaalde manier toch wel in de war. Ik kan niet zeggen dat ik mezelf tot dan toe tot Angela aangetrokken voelde, zeker niet. Natuurlijk vond ik haar mooi, lief en charmant, maar haar houding als het op privé zaken aankwam, plus het feit dat ze mijn baas was, zorgde op dat vlak voor een natuurlijke barrière. Ik had haar nog nooit door die specifieke lens bekeken, maar tijdens de weken die volgden, had ik een manier gevonden om me bij mezelf te verontschuldigen als mijn fantasie met me op de loop ging. Ik bedoel maar dat ik op mijn tweeëndertigste in de fleur van mijn leven was én bezitster van een gezonde seksuele appetijt. Net als zoveel alleenstaande vrouwen had ook ik mijn verlangens. Aangezien ik al paar jaar geen relatie meer had, kan het me zeker vergeven worden dat ...