Mijn Vijfde Keer Vreemdgaan
Datum: 1-10-2018,
Categorieën:
Overspel
Auteur: De Wandelaar, Bron: Opwindend
... Chantal.“Vind je dat vervelend lieverd? Anders ga ik daar wel in een stoel zitten hoor.”“Nee, ik vind dat wel fijn. Er gaat iets rustgevends van jou uit.”“Dank je wel. Hier tast toe,” en ik hield haar de koekdoos voor.Ze nam er een uit, hapte er een keer van en dronk een slokje van haar koffie.“Heb je geen relatie Rob?”“Nou ja. Een latrelatie, maar we zien elkaar eigenlijk niet zo heel veel. Mijn vriendin is veel weg voor d’r werk en als ze hier is ligt ze alsmaar tegen mij te zeiken omdat ik werkeloos ben, en daar heb ik niet zo veel zin meer in. Dat hele gedoe begint me een beetje tegen te staan en ik weet niet zo goed wat ik er mee aan moet. Van de ene kant wil ik er een punt achter zetten, maar van de andere kant vind ik ’t ook wel een beetje sneu. Maar ik ben wel zo ver dat ik eigenlijk deze maand nog de knoop door wil hakken.”“Oh, nou, dan zit jij er ook niet zo best voor. Als ik iets voor je kan doen dan laat maar horen.”“Dat kun je,” zei ik lachend, “laat die lul stikken en dan wist ik ’t wel.”Chantal keek me bevreemd aan.“Meen je dat Rob?”“Dat je die lul moet laten stikken zonder meer. Ik kan zien en merken dat je helemaal niet gelukkig bent met hem. En voor de baby is het ook geen gezonde situatie. Ik heb wel eens gehoord dat al die stress tijdens de zwangerschap de kleine geen goed doet. Maar ja, wie ben ik.”“Weet je Rob. Daar heb ik zelf ook al aan gedacht, maar ik zou niet weten waar ik naar toe moest. Ik heb helemaal geen familie en mijn vrienden zijn allemaal ...
... weg wegens Marco. Die lag hun altijd af te zeiken en op een gegeven moment kregen ze daar stuk voor stuk genoeg van. Ik heb geen baan, geen inkomen, geen spaargeld, helemaal niks. Dat zit allemaal in die ‘geweldige’ zaak van ‘m.”Ik zag de eerste tranen al weer opkomen in die mooie ogen en schoof een beetje dichter naar haar toe om d’r te troosten.“Ja, dat is een kutsituatie. Als ik kan helpen wil ik dat wel doen, maar Bettie.”Ik sloeg mijn arm om haar heen en trok haar tegen mij aan toen ze onbedaarlijk begon te huilen. Ik wist ’t ook niet zo vlug. Ik had boven ruimte genoeg om haar in geval van nood een tijdje op te kunnen vangen, maar dan zou ik geheid gedonder met Bettie krijgen. Terecht natuurlijk, maar ik stond al zo ver van haar af dat het me niet zo veel kon schelen. Maar ik wilde Chantal niet gebruiken om een punt achter mijn relatie met Bettie te zetten. Ik moest mans genoeg zijn om dat zelf te doen, zonder smoesje. Inderdaad dacht ik daar de laatste tijd al vaker over. Ik had mijn drie meiden en die waren stukken leuker dan zij. Maar ja, zoals eerder gezegd, ik was wat dat betreft nog betrekkelijk schuchter en wilde niemand voor het hoofd stoten, maar deze relatie had zijn langste tijd wel gehad, dat besefte ik ook wel. Van mijn kant dan, want ik wist niet hoe Bettie daar over dacht.“Oh Rob,” snikte Chantal. “Ik weet het echt niet meer. Ik zit muurvast. Ik zou af en toe willen dat ik dood was. Echt waar,” en weer volgde een enorme huilbui.“Zou je echt bij hem weg ...