1. Quint's Liefde - 5


    Datum: 19-9-2018, Categorieën: Homo Auteur: Quint97, Bron: Opwindend

    ... kon bespreken en de PowerPoint kon afsluiten voor vragen. Nog steeds waren mijn klasgenoten fluisterend met elkaar in gesprek. ‘Quint..? Quint..? Volgende dia… Quint je moet naar de volgende dia’ fluisterde Jorne. Maar ik hoorde het niet. Ik wilde weten waar ze over fluisterden, kregen ze een appje dat ze het briefje hebben gezien? Ondertussen raakte Jorne m’n hand aan. Uit reflex trok ik snel mijn hand terug. ‘Flikker!’ riep ik keihard door de klas. Het was direct doodstil. ‘What the fuck raakte je m’n hand aan?’ ‘Ik wilde alleen de afstandsbediening… Voor de volgende dia…’ antwoordde Jorne. Alle ogen waren op ons gericht. Jorne keek me geschrokken aan. ‘Quint, ga maar even naar buiten. Ik vond dit werkelijk waar nergens op slaan’, kwam er uit de mond van de geschiedenisleraar. Ik gaf de afstandsbediening geïrriteerd aan Jorne en liep het lokaal uit. Ondertussen ging Jorne verder…De bel ging, de laatste bel voor ons. Iedereen liep het lokaal uit. ‘Je hebt hem lekker voor schut gezet Quint’, complimenteerden Thomas en Zoey me. Maar ik gaf er geen reactie op. Ook Kim kwam het lokaal uit. ‘Jij bent ook lekker tactisch he, je weet dat meneer Jansens homo is? Enneh…’ ‘Kim, kappen!’ snauwde ik haar toe. ‘Rustig, ik zeg alleen dat het niet zo slim was. Waar kwam dit ineens vandaan?’ Ik gaf er geen antwoord op, ik wilde nu weten wat voor bericht of iets iedereen kreeg. ‘Kreeg jij ook dat berichtje?’ ‘Welk berichtje?’ ‘Zowat iedereen hun mobiel ging af toen ik nog aan het ...
    ... presenteren was’ zei ik. ‘Ooh dat, er was een brugger niet goed geworden tijdens het gymmen, dus er moest een ambulance komen.’ ‘Serieus…’ ‘Ja wat dacht jij dan schatje?’ Tijd om te antwoorden had ik niet: ‘Quint, ik wil jou nog even spreken’ en meneer Jansens gebaarde mij het lokaal binnen te komen.’ ‘We appen Kim!’ ‘Is goed.’‘Wat was dat nou daarnet voor de klas?’ vroeg meneer Jansens. ‘Ik ehm… Ik weet het niet meneer’ antwoordde ik hem. ‘Je weet het niet? Laat ik het zo vragen: waarom noemde je Jorne een flikker toen hij de afstandsbediening uit je hand wilde pakken? Hij deed toch niks verkeerds?’ ‘Ja dat klopt, ik schrok gewoon, ik was even in gedachten. Dus ik schrok gewoon… Denk ik..?’ Enige schuldgevoel ging door me heen, ik had Jorne niet zo moeten noemen. Oke, hij was het dan wel, en ik ook, maar dan nog. Zoiets doe je niet wat ik net heb gedaan. ‘Ik wil in ieder geval dat je aan Jorne je excuses aanbied, dat is wel zo netjes.’ ‘Ja meneer, dat zal ik doen. En ehm… Het spijt me dat ik dat zei, tegenover u. Ik had moeten nadenken’ zei ik hem verontschuldigend. ‘Geen probleem Quint, ondanks dat ik het ben, voelde ik me niet aangesproken. Maar ik moet dit wel meenemen in de beoordeling. En hoe kwam het dat je die black-out ineens kreeg?’ vroeg meneer Jansens aan me. ‘Ik voelde denk ik ineens de zenuwen naar boven komen’ antwoordde ik hem. ‘Denk je? Je weet dat je alles aan me kan vertellen he? Dat ik vorig jaar je mentor was, en dit jaar niet, betekent niet dat je me niks meer kan ...