Awakenings 13 - Sex Verhalen

Awakenings 13

... verder verlopen is.’‘Daar reken ik zonder meer op, Daniel! Veel sterkte en wijsheid, en laat snel wat van je horen!’Ik liep met snel kloppend hart het lokaal uit, richting de rectors kamer en hoopte er maar het beste van………..Hoofdstuk 43 (Daniel)Ik klopte op de deur van de directeurskamer, en na een vaag en onduidelijk “binnen” aan de andere kant deed ik de deur open en liep naar binnen.Achter een groot bureau zaten de directeur en een van de conrectoren, speciaal belast met de hogere afdelingen. De directeur keek me niet eens aan, en rommelde wat in de papieren die voor hem lagen, de conrector keek wel op, en zijn kleine oogjes (die absoluut te ver bij elkaar stonden!) keken mij somber aan, alsof wat hem betreft het oordeel al vaststond…..Ik liep naar voren en wenste hun goedemorgen.De rector keek nu op, bromde iets wat blijkbaar voor een groet moest doorgaan en gebaarde naar een stoel die voor het bureau stond.Ik nam plaats en keek beiden vol verwachting aan.Natuurlijk had ik dit zien aankomen en had me voorbereid. Ik was sowieso niet van plan om een en ander te laten escaleren, ik was echt niet van plan om op welke manier dan ook emotio-neel te worden, dat gunde ik ze niet! Ik was wel van plan om beide heren met argumenten er van proberen te overtuigen dat het gelijk aan mijn kant stond, dat ik niets verkeerd gedaan had, en dat ik eigenlijk van mening was dat we maar het best zo snel mogelijk tot de orde van de dag moesten overgaan…….De rector rommelde opnieuw door z’n ...

... papieren en keek me uiteindelijke aan. Hij wees naar het schoolkrantje dat opengevouwen voor hem lag.‘Dit….eh….dit stuk is dus van jouw hand?’Hij vertoonde een gelaatsmimiek daarbij alsof hij refereerde aan een sterk getint pornografisch stukje.Ik keek de rector rustig aan, en met een glimlach op mijn mond zei ik: ‘Inderdaad, rector, ik heb dat stuk inderdaad geschreven, zoals de ondertekening wel duidelijk maakt.’Hij schraapte alweer zijn keel, rommelde wat door de papieren en keek weer op.‘Hoe heb je dit stuk eigenlijk geplaatst weten te krijgen, jongeman? Ik weet zeker dat de redac-tiecommissie – als zij van een en ander op de hoogte geweest ware – er zeker voor gezorgd hadden dat…eh…’Ik onderbrak snel deze gezwollen woordenvloed en zei ferm: ‘Het spijt me rector, maar ik laat niet in m’n keuken kijken! Het gegeven hoe dit artikel uiteindelijk in de schoolkrant is gekomen acht ik dan ook niet relevant, en…’‘Ongehoord!’ Riep de rector uit.‘Ongehoord!’ mengde zich ook de conrector in het gesprek.‘Aha!’- dacht ik – ‘een perfecte imitatie van een Snip en Snap revue, waarbij de rector de aangever is’, ik keek hen glimlachend aan; ik genoot…‘Het spijt me heren, maar ik ga u echt niet wijzer maken, en misschien kunnen we dan nu tot de orde van de dag overgaan?!’‘Ongehoord’, kraaide rector andermaal.‘Ongehoord’ liet ook de conrector zich niet onbetuigd, als ware hij een van de medespelers in een Grieks drama.‘Jongeman! Je schijnt niet te begrijpen dat ik de macht heb om jou te maken ...