Een ikea kastje. (Verhaal voor een vriendin) - Sex Verhalen

Een ikea kastje. (Verhaal voor een vriendin)

... verschijnen. Het silhouet komt dichterbij, en in slow-motion lijkt de deur open te gaan. Ik knipper van de zenuwen met mijn ogen en doe ze langzaam open. In een fractie van een seconde nadat de deur is geopend lijkt mijn hart stil te staan als ik tussen mijn lange wimpers door het gezicht van een geweldig mooie man zie. Mijn ogen glijden van zijn borst langs zijn kaaklijn, recht naar zijn ogen die verraden dat de man verward is. “Hallo.” is het eerste dat hij zegt. In mijn geoefende stemmetje, bijna ontploffend van de zenuwen breng ik zachtjes uit: “hoi ik ben Rosita, ik kom het kastje halen?”. “Oh, ja natuurlijk” reageert hij laconiek. Hij zet een open en vriendelijke glimlach op. “Kom verder Rosita”. Hij steekt zijn hand uit, die ik beetpak. Krachtig schudt hij mijn hand en draait een kwartslag. Met een hoffelijk gebaar en brede glimlach maant hij mij ertoe naar binnen te stappen.Zo zet ik mijn eerste stap in de hal en loop hem voorbij. Ik hoor achter me de deur sluiten. “Loop maar met me mee, de kast heb ik tijdelijk even in de keuken gezet” hoor ik hem zeggen. “Ok, is goed”zeg ik, waarna ik hem volg. Samen lopen we de woonkamer in, waar een andere man op de bank zit. “Dit is mijn broer” zegt de verkopende man. “We tillen die kast straks voor je, dat is geen enkel probleem”. De broer kijkt op, en heft zijn hand groetend op “uhu, is prima” zegt hij. Het enige waar ik aan denk is dat het tot nog toe soepel verloopt. Ik voel me gemakkelijk, de zenuwen zijn volkomen weg, het ...

... zijn aardige kerels. De verkoper loopt verder de keuken in en ik volg hem. Ik hoor mijn hakken “klak klak klak” over het laminaat voortschrijden. Eenmaal in de keuken sluit de man de deur weer, en daar staan we met zijn tweeën. Hij loopt naar de kast terwijl hij lachend zegt “niet echt handig zulke schoenen als je zwaar moet tillen he Rosita?”, gevolgd door een indringende blik die diep in mijn ziel door dringt. “Kut, hij heeft gelijk, wie doet dat nou? Hij weet het...” denk ik. “Kut, kut”. Maar alsof er niets gebeurd is gaat hij verder: “Ik heb de kast een jaar of wat geleden gekocht, maar heb nu een nieuwe dus...”. Meer woorden dan dit hoor ik niet. Ik verzink zo diep in mijn eigen gedachten terwijl ik naar zijn lippen kijk die heen en weer bewegen tijdens het praten, zijn ogen die mij gemakkelijk op de knieeën zouden dwingen... Zijn borstkas, breed en mannelijk, en zijn kaaklijn. Ik neem het allemaal in me op terwijl ik mij de wildste fantasieën voor de geest haal. Ik wordt uit mijn gedachten gerukt als hij zijn verhaal eindigt met: “dus ben je er nog in geïnteresseerd?”. Nog half dagdromend reageer ik: “ehm, jazeker ben ik in je geïnteresseerd”. Direct besef ik mij de fout die ik net heb gemaakt, mijn hart slaat ervan over en mijn hele lichaam gaat in paniekmodus. “Ik moet zo snel mogelijk weg” blijft door mijn hoofd malen. De man blijft me strak aankijken, en ik kijk snel weg. “Nou, prima dan” zegt hij, en loopt achter me langs om naar de andere kant van de kast te lopen. ...