Een Hels Dilemma - 2 - Sex Verhalen

Een Hels Dilemma - 2

... meteen uit mijn huis verdwijnt." "Jou huis Harrie? Je bedoelt toch jullie huis. Du moment Ineke mij verzoekt te vertrekken, ben ik weg. Ook wanneer jij alleen voor de deur staat om met je vrouw te spreken, ben ik meteen weg." Nog geen half uur later wordt aangebeld . Samen met Ineke loop ik naar de deur. "Sleutel vergeten Harrie?" "Nee, ik wil dat jij vertrekt, nu meteen!" Ik kijk Ineke aan. "Hij is alleen John. Harrie en ik gaan nu praten. Ga maar. Ik bel je nog wel." "Is goed Ien. " "Bedankt John." Nog voordat ik mijn fietsensleutel in het slot heb is de deur achter mij dichtgeslagen. Twee straten verder zie ik twee dames die blijkbaar moeite doen om niet door mij gezien te worden. 'Shit dat zijn de moeder en de zus van Harrie.' Ik doe alsof ik niets door heb en fiets even verderop, via een paar steegjes, snel terug. Ik zet mijn fiets achter zijn Berlingo en bel aan. Gelijk zwaait de deur open. "Ma kom..???" Harries blik is onbetaalbaar. Op dat moment gaat de gangdeur open. "John? Ben je wat vergeten?" "Nee meid. Het is Harrie, die vergeten is te zeggen dat hij zijn Ma en zus twee straten verderop heeft afgezet. Als ik me niet vergis lopen ze nu juist de straat in. Blijkbaar heeft hij secondanten nodig om je van zijn gelijk te overtuigen. Of is het, het gelijk van je zuurpruim moeder Harrie?" Zijn ogen spuwen vuur, maar nog voordat hij mij van repliek kan dienen staat Ineke voor hem. Ze haalt uit en geeft hem een klinkende klap in zijn gezicht. "Kom John, ik ga met jou ...

... mee." "Staan we nu quitte slijmdoos?" Ineke draait zich om, spuugt een flinke kwat in zijn gezicht. "Nee Harrie, nu staan we quitte." Zij keert Harrie haar man de rug toe. Terwijl tranen over haar wangen lopen, recht zij haar rug. Mag ik een lift John?" "Zeker meid. My fiets is your fiets. Enkele huizenblocs verderop groet ik de twee dames vriendelijk. "Leuke avond nog dames. Ik neem aan dat Harrie nog wat azijn onder de kurk heeft om jullie zuurgraad op peil te houden." Ik voel hoe in mijn zij wordt geknepen. Goed zo, Ineke zit nu in ieder geval in haar kracht. Mieke is niet weinig verwonderd wanneer zij bij haar binnenkomst, om half twaalf, Ineke op onze bank treft. Te meer nog omdat Harrie er niet bij is. Ik trek de inmiddels tweede fles wijn open en schenk nu 3 glazen in. "Waarop drinken wij?" Ze kijkt van Ineke naar mij. "Op de liefde en ... Eerlijkheid." We klinken onze glazen. Mieke kijkt ons uitdagend aan. "Wie begint?" Ineke gaat rechtop zitten. "Ik wil beginnen." Ze begint te vertellen. Haar verhaal begint jaren eerder dan ik dat had verwacht. Ze verteld dat met het groeien van de desinteresse van Harrie en de toenemende kritiek en verachting door haar schoonmoeder zij zich steeds meer aangetrokken voelde tot mij. Bij deze bekentenis kijk ik bevreemd van Ineke naar Mieke. Mijn vrouw knikt alleen maar; schijnbaar emotieloos. Ineke laat letterlijk niets uit. Niet het naar nu blijkt, dat het bewust gestuurd was dat tijden ons lopen haar borsten regelmatig als terloops ...