Een Hels Dilemma - 2 - Sex Verhalen

Een Hels Dilemma - 2

... 'Waarom ga je dan niet naar je Mama Harrie. Zij zal haar heilig boontje met graagte weer aan haar moederborst drukken.' Hij heeft toen op me gespuugd, dat was zóóó vernederend." Ze begint weer te huilen. "En toen is hij vertrokken?" Ze kijkt me aan en knikt alleen nog maar. "Hoe moet het nu verder John?" Ik leg mijn handen op de hare en kijk in haar door verdriet getekende gezicht. "Ik weet dat jij in mij de vriend ziet die voor elk probleem een oplossing heeft, maar over deze situatie moet ik ook eerst eens nadenken. Bovendien is niet duidelijk wat wil jij en wat wil Harrie." "Weet je echt niet wat ik wil John?" "Nee liefje, ik weet niet wat je wil, hoe ver je zou willen gaan en welke offers je bereid bent daarvoor te brengen." Ik zie dat ze nadenkt. "Je hebt gelijk... Maar een ding weet ik wel. Jij hebt vanmiddag mijn lijf uit haar doornroosje slaap gewekt en ik laat dat lijf niet meer inslapen!" Dan kijkt ze me onzeker aan. "Of èh hebben Harrie en zijn moeder toch gelijk?" Ik trek mijn schouders op. "Aan wie vraag je dat? Ik denk dat ieder mens in deze, al dan niet gedreven vanuit religie, zijn of haar eigen gelijk heeft." "Wat is jou waarheid John." "Mijn waarheid is dat ik niet kan geloven dat een schepper, de natuur of hoe dan ook ons heeft voorzien van een lichaam met vele genotfuncties alleen met de bedoeling om die functies vervolgens te verwaarlozen. Ik kan alleen voor mezelf spreken. maar ik ga mij dat genot niet langer ontzeggen." "M...maar vanmiddag, jij hebt ...

... toch niet. " Ik moet lachen. "Wat heb ik niet?" Het doet me deugd dat ik de glans in haar ogen zie terugkeren. "Je hebt, èh, jou natte was niet op de hand gedaan." "Maar daarvoor heb ik des te meer genoten van jou handwasje... Als jij niet gebeld had; had ik, met het beeld van vanmiddag in gedachten, alsnog de hand aan mezelf geslagen." Nu is het zelfs trots die zij uitstraalt wanneer ze me aankijkt. "Drink je een glaasje rooie mee?" "Graag liefie, ik denk dat ik vanavond ook een goed gesprek met Mieke moet hebben. Ben je niet bang dat zij..." "wegloopt?" Ze knikt. "Nee, het zal geen gemakkelijk gesprek worden maar dat had ik eigenlijk al eerder moeten hebben." De telefoon gaat. Ineke springt op en neemt op. "Èh nee Harrie, ik ben niet alleen. Ik heb John gebeld nadat jij...." "Ja Harrie, ik wil met je praten, graag zelfs, maar dan alleen met jou en niet met je moeder en je zus erbij." Ik zie weer tranen opwellen in haar ogen en neem de hoorn van haar over. "Harrie?! John hier!" "John! Dit is iets tussen Ineke en mij! Omwille van onze vriendschap. Bemoei je niet met onze zaken." "Ware woorden Harrie, Jullie Zaken! Maar waarom wil je dan je moeder en zus meenemen.?" "Ik wil haar nog één kans geven." " Jij wil haar een kans geven? Laat me niet lachen man. Je zou God op de blote knieën moet danken als zij JOU nog een kans wil geven. Zoals jij je hebt gedragen." Even valt het stil,aan de andere kant lijkt overleg plaats te vinden. "Ik zeg onze vriendschap op John. Ik wil dat je ...