Zondagavond met mama - Sex Verhalen

Zondagavond met mama

... scheen in de wolken en genoot vollop. "Deze keer geen probleem met je jongeheer" Ik was wat aangedaan door deze opmerking maar knikte toch van neen. "Wat een verschil. Nu goed, had je er vandaag één gehad, zou ik het toch niet gevoeld hebben met deze dikke peignoirs." lachte ze. Ze zweeg een dikke halve minuut, stilletjes wiegend op de muziek en ongewild, alleen al denkende aan mijn probleem in de danszaal, voelde ik hoe mijn jongeheer, zoals zij die noemde, begon te groeien. "Sorry ma." stamelde ik wat verlegen. "Sorry wat?" Blijkbaar had ze het nog niet door. "Voor, je weet wel." Ik keek heel even naar beneden. "Oh, is het zover? Zoals ik al zei, met deze dikke kledij voel je daar niets van. Blijf nu maar mooi dansen." Ze vleidde haar hoofd tegen mijn schouder en scheen de druk nog eens wat op de voeren. Maar deze keer was het anders. Ze ging soms wat achteruit en dan weer vooruit, en rapper dan gedacht voelde ik opnieuw dat ik moest pissen. Opnieuw ging mijn ademhaling fors de hoogte in en opnieuw wist ze wat er gebeurde. Op dat moment snapte ik dat nog niet maar ondertussen weet ik duivels goed dat ze het moet geweten hebben. "Rustig maar, laat je gaan. Geniet." Haar handen streelden nu zacht mijn nekval en sussend sprak ze kalmerende woorden in mijn oor. Wat ze precies zei ben ik ondertussen vergeten want erg gemaakelijk had ik het niet. "Maar ik moet pissen." Het kwam er shor uit, bijna onverstaanbaar. "Pissen?" "Ja, ik heb zo'n raar gevoel." Zonder er verder op in te ...

... gaan duwde ze nu haar bekken heel sterk in mijn kruis en ik dacht dat ik het ging besterven. Ik moest dringend pissen, erg dringend en ze liet me geen millimeter plaats en dan...... was het zover. Mijn knieën knikten onder me weg, ik schudde als een natte hond, bibberend plaste ik in mijn broek, dat dacht ik toen toch, en bijna zakte ik in elkaar. Ik kende dat gevoel niet en het was zeker niet het gewone pissen van anders. Mijn moeder die het had zien aankomen greep me onder mijn armen en hield me recht, stevig tegen haar aan. "OOOOOhhhhhhhhh, oooohh". Het was zo intens, zo allesomvattend. "Ik.... ik...... aaaaaah!, wat gebeurd er ik......mmmmpfffffffffff" "Toe maar schat," fluisterde ze me toe, " het is niet erg. Dat overkomt iedereen wel eens. Doe maar." Ze bleef me ondersteunen en drukte haar bekken nog wat feller vooruit. Het bleef duren maar dan ebde het langzaam weg. Geheel buiten adem herwon ik stillaan mijn evenwicht en deinsde wat terug. "Ik heb ik mijn broek geplast." Mijn hoofd naar beneden biechte ik het op. "Ik denk niet dat je geplast hebt schat. Maar het is niet erg. Ga maar naar boven en maak jezelf proper. Ik denk dat het tijd is dat je maar eens gaat slapen." Ze gaf me een lieve kus op de wang en liet me los. Beschaamd en geheel in de war vertrok ik naar boven. Pas donderdagavond, we zaten alweer in de living en 'Mooi en medogenloos' was juist gedaan, keek ze me aan en begon erover. We droegen opnieuw onze nachtkledij. "Ik weet dat het raar is om daar met je ...