Noura's Verlangen - Sex Verhalen

Noura's Verlangen

"Hallo buurvrouw! Lukt het met die tassen? Wacht maar dan help ik je even." hoor ik vanaf de trap komen.Ik kijk op en zie de buurman halverwege de trap in het trappenhuis van ons appartementencomplex staan. Al eerder had ik hem gezien, een breed geschouderde man, eind 30, begin 40. Een echte, grote Hollander. Met mijn 1.62 meter ben ik bijna twee koppen kleiner dan hij. Nog voordat ik antwoord kan geven staat hij beneden en pakt hij mijn boodschappentassen over."Dat is niet nodig hoor." zeg ik vriendelijk terug."Ben je gek." antwoordt hij. "Ik doe het graag en voor mij weegt dit niets."Hij pakt de zware tassen op alsof er niets inzit en ik loop achter hem aan, de drie trappen op. Ik kijk naar zijn gestalte en zie eigenlijk nu pas dat hij er echt goed uitziet. Hij komt sterk en mannelijk over en heeft een getraind en goed figuur in zijn jeans en t-shirt. Helemaal voor zijn leeftijd. Het is een knappe man, dat had ik al eerder gezien. Hoewel ik niet op mijn mondje gevallen ben, word ik toch een beetje geïntimideerd door zijn voorkomen.Vier weken woon ik nu deze flat, of zoals het aangeprijsd wordt, het appartementencomplex. Hij woont samen met zijn vrouw direct naast me. Onze slaapkamers grenzen aan elkaar en in de vier weken dat ik hier nu woon word ik daar bijna iedere doordeweekse avond weer aan herinnerd. De onmiskenbare oergeluiden die zij allebei maken laten weinig aan de verbeelding over. Ik vinger me er regelmatig op, want hoe ik het ook wen of keer, het is erg ...

... aanstekelijk en geil om te horen. In het weekend blijft het meestal juist erg stil, vreemd genoeg.Dit is de eerste keer dat we echt contact hebben. Ik heb hem en zijn vrouw al een paar keer gedag gezegd, maar meer dan dat ook niet. Ik ben of was ook voornemens om de boot af te houden. Ik zit na een bijzonder moeilijk jaar even niet te wachten op contact met anderen, helemaal niet op contact met mannen. Ik moet zeggen dat, nu ik hem zo voor me de trap op zie lopen met zijn grote, brede lichaam, ik toch wel iets voel kriebelen.Boven aangekomen zet hij de tassen voor de deur. "Zo, alsjeblieft" zegt hij met een grote glimlach. Ik voel mezelf een beetje blozen en bedank hem. Hij steekt zijn hand uit "Ik ben Frank trouwens. We hebben nog niet echt kennis gemaakt hè?"Ik schud zijn grote hand en stel me voor: "Noura, aangenaam.""Is dat een Marokkaanse naam?" vraagt hij. Vraagt hij nu naar mijn naam of naar mijn afkomst, vraag ik me af. Ik twijfel even of ik zal liegen. Ik heb al te veel vreemde dingen meegemaakt het laatste jaar en wantrouw zijn vriendelijkheid."Het is Arabisch. Ik heb Egyptische ouders." antwoord ik naar waarheid. Direct heb ik spijt, want waarom geef ik deze vreemde man zoveel informatie over mezelf?"Mooie naam." zegt hij. "Past goed bij zo'n mooie vrouw!""Dank je." zeg ik met enige gereserveerdheid. Complimenten ben ik niet gewend, althans… oprechte complimenten ben ik niet gewend. Ik wil het niet, maar moet er van blozen."Nou, ik ga weer verder." zegt hij dan. "Ik moet ...