Spelletjes van Jolijn - 1 - Sex Verhalen

Spelletjes van Jolijn - 1

... dat niet te geloven? Terug naar mijn werkzame bestaan, waar dit verhaal zich toch vooral op concentreert. Inmiddels waren we een half jaar verder, en haalde ik veel plezier uit de projectmatige manier van werken en het samenwerken met projectgenoten daarin. Soms was ik de enige uit mijn team in het project, en soms waren we met 2 of 3 collega’s afgevaardigd om aan het project deel te nemen. Mooi van het projectmatige werken was dat ik ook niet altijd tussen mijn eigen collega’s zat; vaak hadden we de beschikking over een projectruimte, en had ik dus meer direct contact met andere projectleden. Daarnaast waren de eerste tekenen van verjonging in mijn team zichtbaar: mijn manager was erin geslaagd nog een paar kerels in de leeftijd van 25 tot 35 aan te stellen waar ik goed mee klikte en dat zorgde ervoor dat ik ook binnen mijn eigen afdeling steeds beter mijn draai wist te vinden. De manager liet me echter weten dat hij vond dat hij er nog niet was: voor een ideale mix was hij toch ook nog op zoek naar enkele jongere dames in zijn team (in de huidige samenstelling waren er 4 dames werkzaam, allemaal van een jaar of 45 en ouder). Het eerste resultaat van zijn voornemen overviel me nogal. Schijnbaar onaangekondigd (of had ik iets gemist?) kwam de manager 3 of 4 maanden later op een maandagochtend onze afdeling op lopen vergezeld van een verlegen ogende jongedame die naar later bleek onze nieuwe collega zou worden. Ik hoorde hoe ze een tiental meter verderop werd voorgesteld aan ...

... enkele andere directe collega’s, en ik was direct onder de indruk. Jolijn bleek ze te heten, en naast het feit dat ik Jolijns verlegenheid erg innemend vond, beschikte ze ook over een goed figuur (slank met een zo op het eerste oog een stevige partij borsten), een flinke blos blonde krullen en prachtige blauwe ogen. Ondanks haar verlegen houding, had ik direct het idee dat Jolijn een dame was die eenmaal ‘los’ heel goed wist wat ze wil en daar ook voor gaat. Waarschijnlijk droeg haar zakelijke kleding (mantelpakje, halflange strakke rok en pumps) ook bij aan mijn idee van een zelfverzekerd type. Uit de eerste kennismakingsgesprekjes die Jolijn met andere collega’s voerde leerde ik dat Jolijn al enkele jaren werkervaring had bij een consultancybureau, en een twee jaar ouder was dan ik. Ondanks het feit dat ik ruim de tijd had om haar uitvoerig te bekijken, overviel ze me toch toen ze met mijn manager ineens aan mijn bureau stond, waarbij ik alleen nog maar meer onder de indruk was van die prachtige ogen. Ik verdronk er bijna in, en kwam ook niet verder dan een stamelend “Hai, Sven”. Dat terwijl ik doorgaans toch probeerde een kort gesprekje aan te knopen in dit soort gevallen. Jolijn lachte me toe, schudde me dan hand en draaide zich om, om vervolgens in het kantoor van de manager te verdwijnen. Ik staarde haar na, waarbij mijn mond waarschijnlijk ook nog open is gevallen onder het vertoon van haar prachtige billen, goed verpakt in haar strakke rok. Half dagdromend bedacht ik ...