Haywood, Meisjeskostschool - 4 - Sex Verhalen

Haywood, Meisjeskostschool - 4

... een getuit lachje kijken naar de stoppels op mijn wangen en kin. Hoewel ik vastbesloten was om wat meer over haar te weten te komen en haar wat geïnteresseerde vragen te stellen, was zij het al snel weer die de leiding over het gesprek nam.‘Ben je een beetje bekomen van gisteren?’ Vroeg ze.Ik schrok even.‘Hoezo, van wat, welk deel?’ Ik vroeg het te snel; te onzeker.Anna schermde haar ogen af met de zon, keek omhoog naar me, door samengeknepen ogen.‘Nou gewoon, ons gesprek, bij de boom, over de oorlog en zo. Het greep je best wel aan, toch? Misschien was ik een beetje te brutaal geweest’‘O. ja.’ Ik herstelde me. ‘Nee hoor, je mag me die dingen best vragen, het is allemaal geen geheim. Ik had het er gewoon niet vaak eerder over gehad.’‘Zeg. Maar ehm.’ Een klein hupje over een tak. ‘Waaraan dank ik deze eer?’ Ze wiebelde haar arm, als om te tonen dat ze daarop doelde.‘Van deze wandeling?Ze knikte.‘Ik wilde je een vraag stellen.’‘Brand los.’ Zei ze alleen maar.‘Wel,’ Een pauze, ‘gisteravond: was jij dat?’‘Was ik wat?’ Ze hield zich overdreven onwetend, speelde een spelletje met me.‘Gewoon, je weet wel. ’s Avonds, weer onder de eik.’Weer die blik naar boven, door spleetjes van ogen tegen de zon in, maar nu met een ondeugend, getuit glimlachje.‘Hoezo? Was het spannend?’Was jíj het.’ Herhaalde ik.Anna liet haar hand zakken, keek lachend naar de andere kant.‘Ik weet wíe gisteravond de slaapzaal uit is geweest… En ik kan het je ook wel vertellen… maar waarom vraag je me niet wat ...

... anders? Iets leuks? Iets wat niet over vrijen gaat, maar gewoon iets over mij of jou.’Vrijen. Dat woord gebruikte ze. En ik wilde haar best van alles vragen, wilde heel veel over weten, maar was niet goed meer in alledaagse kleinburgerlijke conversatie, of was het nooit geweest. Ik keek daarom naar Anna’s bloezende hals, in de hoop een glimp van haar borsten op te vangen, waar ik zo nieuwsgierig naar was. Heel even moest ik de verleiding weerstaan gewoon een hand op haar borsten te leggen, haar bij haar mooie middel te pakken en te kussen. ‘Oke,’ zei ik, in plaats daarvan. ‘Ik ben wel nieuwsgierig naar wat jou zo anders maakt dan de andere meisjes hier.’Ze leek de vraag goed te keuren. Heel opzichtig zelfs: ze gaf een tevreden knik met haar hoofd.‘In welk opzicht?’‘Wel.. Je lijkt jezelf niet zo te willen… niet zo te willen tonen. Je bent volgens mij in bijna alles de beste, je hebt de prachtigste jurk, je speelt mooi en je weet precies hoe je over moet komen.. Maar terwijl de anderen graag gezien willen worden en mij om complimentjes komen vragen, doe jij precies waar je zelf zin in hebt.’Anna leek even na te denken.‘Oke. Wel, allereerst, ik ben echt niet de beste in alles.. Susan, Liz, Rose, zij zijn toch een beetje de pareltjes van de school. En ten tweede, ik wil óók best complimentjes van je.’Bij die opmerking duwde ze haar elleboog speels in mijn zij. ‘Maar als je dan gelijk hebt.. Misschien.. Alle meisjes hier zijn bezig met hun toekomst, en die toekomst is heel wat ...