Haywood, Meisjeskostschool - 4 - Sex Verhalen

Haywood, Meisjeskostschool - 4

... onderlijven aan toe. Zij had het strakke middel en de ronde heupen, had de watervlugge ballerinavoeten. Was ik naïef geweest om te veronderstellen dat ik de hele zomer met zoveel jong, onbezoedeld schoon in de grootste intimiteit kon verkeren zonder ergens voor een van de vrouwen iets te gaan voelen?Ik herstelde mij en schreef de mooiste ogen, het meest pure gezicht toe aan Anna’s goede vriendin Diane. Zij was van een jeugdig, onaantastbaar schoon en ik had ook haar nog niet durven aanraken, ondanks de verlegen, bijna (of was het helemaal?) verliefde glimlachjes van haar kant, waarmee ze haar beschikbaarheid had getoond. In geen van mijn lijstjes kwam het object van mijn grootste seksuele obsessie, Lizzy voor. Haar gespierde schouders, het holletje in haar onderrug, de imperfecties in haar voorkomen maakten haar waarschijnlijk voor mij alleen onweerstaanbaar, of ik gunde een buitenstaander die onweerstaanbaarheid niet. Wel was ze de enige die ik anaal had uitgeprobeerd en ook daar had ik aantekeningen van gemaakt.Hoewel ze onaf waren, vouwde ik de eerste kopieën van mijn schrijfwerk in een strakke kaft, die ik zorgvuldig verzegelde. Alleen al de dames in deze school zouden alles doen om de inhoud van de bundel, die over hun huwelijkskansen en daarmee hun toekomst kon beslissen, op zijn minst in te zien en op zijn ergst in eigen voordeel te bewerken. Iemand buiten de vertrouwelijkheid van de school zou er kwaad mee kunnen doen. Ik sloot de rest weer in mijn bureau en begaf ...

... mij naar het kantoor van Van Patten, waar ik het pak afgaf en ter post bestelde. Zij nam het hoofdschuddend in ontvangst, nog altijd meewerkend, maar afkeurend. Ik vroeg haar om nieuw papier uit Oxford, evenals om nieuwe inkt. Ook legde ik de vraag bij haar neer of de dames een goede kleermaker kenden in het stadje, want mijn hemden raakten van het werk aan het gebouw versleten. Van Patten lachte schamper.‘Een kleermaker? Ik zal een van de hogerejaars meisjes voor je vragen. Aan wat zij kunnen met katoen en linnen, kan echt geen kleermaker tippen.’ Ze keek mij aan, met opgetrokken wenkbrauwen. ‘Ik vraag me echt af of je na zoveel dagen ook maar en beetje weet op wat voor plek je terecht bent gekomen. Dit is een voorname school, niet het bordeel dat jij erin wenst te zien.’Aan het einde van de Franse les wachtte ik Anna op in de gang. Ze leek verheugd mij te zien en excuseerde zich bij haar vriendinnen toen ik haar om de gunst van een wandeling over het landgoed vroeg. Ze droeg haar haren vandaag los, met een lichte slag, nonchalant volumineus en de strakke, katoenen jurk van gisteren had ze verruild voor een wijder, meer zomers exemplaar dat haar onderarmen en een stuk hals vrij liet. Ik vroeg bij de deur of ik haar arm mocht nemen (ze beantwoordde mijn vraag met een ‘natuurlijk’, alsof het een vanzelfsprekendheid betrof en met een blij aanreiken van haar elleboog) en leidde haar van de veranda af, het pad op. Ik had mij niet geschoren en ik voelde haar uit mijn ooghoeken met ...