De Vrouw Van K. - Sex Verhalen

De Vrouw Van K.

... En dat wist zij. En hij ook. Dat kon niemand van ons nog ongedaan maken. .. Geen van ons drie wist hoe te reageren. Wat ze misschien had moeten doen op dat ogenblik was haar handdoek openen en tegen mij zeggen: ‘Kijk maar. Dan heb je alles goed gezien. Dan kunnen we dat nu achter ons laten.’ Het zou waarschijnlijk nog gewerkt hebben ook! Maar dat deed ze natuurlijk niet….De paar seconden dat ik me had weggedraaid, hadden de vrouw van K. de kans gegeven de handdoek op een aanvaardbare manier rond haar lichaam te wikkelen. Ik keerde me naar haar toe om haar te begroeten alsof er niets aan de hand was. De handdoek verborg alles en niks tegelijk. De witte kleur stak mooi af tegen haar gebronsde huid. Haar lange zwarte haar had ze in een strakke staart samengebonden. Ze had sensuele lippen, maar die stonden nu strak en hard. Ze moest vooraan in de veertig zijn, zoals K. en ikzelf. Ze was inderdaad ‘une vraie beauté' Ik deed een stap in haar richting, zei mijn naam en gaf haar een hand.‘M., aangenaam’, zei ze koeltjes, maar haar hand voelde warm aan.Ze bleef meester van deze ellendige situatie, die alleen maar ellendiger werd omdat geen van ons drieën er iets over zei. Een grapje of een onnozele opmerking had geholpen, maar ze kwam niet, van niemand, en na enkele seconden was het ook daar te laat voor. Bleef de ondraaglijke lichtheid van het onuitgesprokene...M. nam haar bril niet af. Ik keek in twee donkere ruiten die hun binnenkant verborgen. Wat dacht ze? Wat voelde ze nu? In ...

... haar trots gekrenkt? Schaamte? Verlegenheid? Of woede omdat ze, zij het ongewild, teveel van zichzelf had prijsgegeven? Hield ze daarom haar bril op? Om duidelijk te maken dat er toch grenzen waren aan wat ik mocht zien?‘Zullen wij maar aan de slag gaan’, zei ik tegen K., ‘er ligt een berg werk op ons te wachten!’K. was nog steeds niet zichzelf. Hij zag eruit alsof hij zonet door een auto was overreden. Het klinkt wat belachelijk, maar niet alleen zijn geest ook zijn lichaam leek een enorme slag te hebben gekregen. Hij kon zich nauwelijks rechthouden. We gingen aan tafel zitten en begonnen te werken aan het dossier, maar zonder het plezier dat we hadden verwacht. We spraken niet over wat er was gebeurd, maar het zweefde de hele middag tussen ons in, het perfect getrimde kutje van M.! Na enkele uren zijn we ermee gestopt. Veel waren we niet opgeschoten. De gebakjes bleven onaangeroerd en de koffie was inmiddels koud. Ik had M. de hele namiddag niet meer gezien. Op een bepaald ogenblik sloeg de deur hard dicht. Ik vermoedde dat ze was weggegaan.Ik sliep die nacht niet goed. En ook de volgenden niet. Ik had met K. te doen. Zo’n ongewilde stommiteit met zoveel gevolgen! Ik had zo’n vermoeden dat M. hem dit niet snel zou vergeven. En ik kon me niet eens beginnen voor te stellen hoe zij zich nu voelde. Maar ook ik was niet ok. Ik had inderdaad, ongewild, iets gezien wat ik niet had mogen zien. Onrust en verwarring waren mijn deel. Waarom bleef dat beeld zo dwingend terugkomen? Het ...