Van de Een Komt de ander 11 - Sex Verhalen

Van de Een Komt de ander 11

... zich maar niet aftrekt". dat zaad willen wij toch. Zullen we Vera sturen. Zij valt niet op als kamermeisje. Ja doen we dat hê,..Loesje." Ik schoot in de lach en wist meteen de diepere betekenis van de tekst die onder Vera's tieten had gestaan. Paula en Loes hadden Eva er lekker tussen genomen. Eva vertelde nu speels, dat ze die avond enorm gegiebeld hadden. Ze hadden zich gedragen als een stel pubermeiden op schoolkamp. Van meligheid wisten ze niet meer wat ze allemaal moesten uitvreten. "Ja", zei An, "mam had zich al enorm geërgerd aan die kerkse zeikbeer. We hadden ons verheugd op een rustige nacht met jouw zodoende." Het laatste ontlokte bij Loes, "Jep, "een rustige nacht met onze Toine. Jullie geloven dan zeker ook dat de aarde plat is hê" en kernenergie veilig." Ik zei nog tot algehele hilariteit dat ik enorm trots was op zo een belezen en gestudeerd zusje. Ginnegappend stegen wij op en denderden achter Paula aan. Het schoot nu lekker op. Van de grens hadden we niets gezien of gemerkt. Na een paar uur afwisselend gegaloppeerd en gedraafd te hebben passeerden wij het klooster Mamelis. Een landbouwer in de buurt van het klooster riep ons. Eva hield halt voor de man. Hij was Luxemburger van geboorte en had Eva van een krantenfoto herkend. Er waren volgens hem van hier tot aan Sittard journalisten die wind hadden gekregen van onze rit. Eva vroeg daarop of wij even bij hem de paarden konden laten rusten en verzorgen. Hij ontving ons met waarde. Hij vond het een hele eer ...

... dat Gravin Eva nu net zijn boerderij aandeed op haar vakantietripje. Eva die ons voorstelde, vertelde dat wij de media wilden ontsnappen. Wittem en omstreken wemelde namelijk ook nog van de toeristen. De pers had diverse routes uitgekiend en was tot de conclusie gekomen dat het grafelijk gezelschap, zeker met paarden, wel door Wittem moest komen. De man bood ons een natje en droogje aan. Zijn vrouw een echt struise boerin sneed een paar hompen worst en kaas die ze netjes naast de koffiemokken legde. Daarna sneed zij een vers zelf gebakken brood en wenste ons een smakelijk eten. Wij wachtte even omdat we vermoedden dat ze wel zouden bidden voor het eten. Hun deden hetzelfde uit respect voor ons. Toen er niets gebeurde vroeg de man of wij soms er ook al achter waren dat de kerk meer kwaad dan goed gedaan had. Eva lachte nu ineens vrijuit en er volgde een geanimeerd gesprek. Het waren net als wij vrijdenkers! Ze hadden een dochter en die ging waarschijnlijk binnenkort het bedrijf runnen. Uit ons gesprek dat volgde bleek dat hij geen achterlijke koeienneuker was. Hij was erg belezen en boerde biologisch verantwoord tegen de wind in. Het was volgens hem geen vetpot, maar hij kon dan wel achter zijn producten staan. Ook hij had een pesthekel aan de media en verder aan alles wat modern was. De winkels en supermarkten lichtten de hand met zijn biologische producten. Ze verkochten die bio-industrie troep erbij, zijn certificaat was er alleen voor de show. Eva zei geïnteresseerd, "Maar ...