Van de Een Komt de ander 11 - Sex Verhalen

Van de Een Komt de ander 11

... Lotte en An gingen aan weerskanten van Vera rijden. Deze zat inderdaad binnen de kortste keren in het zadel te slapen. An had gezegd zo meteen kiepert ze er nog af en was naast haar gaan rijden. Vera zwalkte even in een bocht en daarop was Lotte ook maar er aan de andere kant naast komen rijden. Eva reed met Loes gezellig keuvelend, over hoe ze onze meubels gingen plaatsen. Paula vroeg zich hardop af waar ze zich zorgen om maakten. Ik gaf haar gelijk en zei tot hilariteit van Eva die onze woning kende. "Als James een beetje doorwerkt heeft hij meneer's gehele residentie in een kwartier tip top." We hadden een echt klein huisje gehuurd met maar twee kleine slaapkamertjes. Ik zelf had een soort omgebouwde bezemkast waar ik sliep. Loes en Paula hadden de grootste slaapkamer gekregen. Deze mocht ik altijd van hun lenen als ik eens zoals ze zeiden, "wat te prikken meebracht'. De open keuken herbergde alleen een gasstel, keukengerei en de koelkast. Met onze woonkamer was het al niet beter gesteld. Loes' enorme bureau en de grote divan waar ze altijd op lagen te rotzooien waren eigenlijk de grootste stukken. Paula schatte dat Sepp met een keer rijden alles overhad. Ik keek Paula aan die zich toch afvroeg wat we in Godsnaam met al dat overtollige spul aan moesten. Ze zei dan ook, "Toine wat doen we met die troep? Ja ons bed is nog wel goed maar dat van jouw is finaal doorgekrikt. Jij slaapt nu toch in dat grote ronde ding van Eva of bij ons. Eva heeft mij al gezegd dat wij de grote ...

... kamer tussen die van jullie en die van de meiden kregen." Sensueel lachend liet zij er nu op volgen, "Dat was volgens Eva het beste voor twee potten als wij het zijn. Aan de ene kant twee geile meisjes, aan de andere een lekker bi-wijf en voor de hoogste nood een stijve pik." Langzaam maar zeker waren wij naast Loes en Eva opkomen rijden. Ze hadden ons gesprek dan ook groten deels meegekregen. Eva lachte zoals meestal gelukzalig en zei, "Dit geile bi-wijfje heeft ook al bedacht waar Vera slaapt." Geïnteresseerd waar dat nu dan wel was vroeg ik, "En waar had mijn lekkere bi-poes dan gedacht dat nachtuiltje te houden." Eva gooide daarop haar hoofd in de nek en riep terwijl ze haar schimmel de sporen gaf, "Overal ".jipiehieeee." In een wilde galop ging ze de meiden en Vera voorbij Gemenich in. Onze paarden wilden er koste wat kost achteraan. Wij hadden de grootste moeite dan ook om ze in te houden. Alleen de bonte met de slapende Vera erop gaf geen kik. Vera zat eigenlijk als vastgeplakt erop. Het kleine bonte paard vertrouwde zijn berijder blindelings. Volgens Pierre hadden Vera en de bonte een unieke band en dat bleek ook nu weer. Wij hielden maar halt dan kon Eva ons ook weer gemakkelijk terug vinden. Toen ook de bonte stopte rekte Vera zich eens lekker uit en gaapte, "Woeha oehoe, " dat was lekker." Lotte lachte en riep, "Horen jullie het " de uilen paren nog steeds." Waarop Paula zei dat het een geluk was dat hun holtes en spleten altijd vochtig waren. Mijn grot en spleten ...