Anne's verleden - 5 - slot - Sex Verhalen

Anne's verleden - 5 - slot

... afdeling lag, maar op de psychiatrische afdeling. Nadat ik weer gewoon aanspreekbaar was kwam er iemand met me praten. Het bleek een psychiater te zijn en eindelijk kreeg ik te horen wat er aan de hand was. Ik had een totale zenuwinzinking gehad, het nieuws sloeg in als een bom. De arts legde me wel uit wat er was gebeurt, maar ik luisterde niet meer. Ik wilde dat die man verdween en dat ik eindelijk eens wakker werd uit de droom waar ik al zo lang in gevangen zat. Ik vind nog maar flarden van het gesprek op zoals, opname, vriendin, met je ouders, maar echt bevatten wat er gezegd werd kon ik niet. Toen Marloes ’s avonds kwam viel het haar op dat ik alleen maar stil was en had gehuild. Ik was wakker, maar ik wist niet meer wat ik moest denken of zeggen. Ik wilde haar zoveel vragen, wat was waar, wat was niet waar. Zachtjes pakte ze mijn hand vast en streelde met haar duim over de rug van mijn hand. Ze legde haar hoofd op mijn schouder en kuste mijn wang. Zo zaten we tot mijn tante en Marion binnen kwamen. Mijn tante die meestal de leiding nam kwam aan de andere kant naast me zitten en zei:”Het is tijd dat we echt praten, maar we zullen dat doen met begeleiding van een psycholoog”. Sullig knikte ik, want tot meer was ik niet in staat. Na diverse sessies met de psycholoog van de afdeling begon ik een beetje inzicht te krijgen in mijn eigen gesteldheid. Alle signalen die mijn lichaam en hersenen al die tijd hadden afgegeven had ik categorisch genegeerd. In plaats van te praten ...

... over wat ik voelde en wat er met mij gebeurde had ik besloten dat het niet belangrijk was. Toen Marloes de hulp van mijn tante had ingeroepen in een poging onze problemen aan te pakken, was alles tegelijk ingestort. Het was dus geen droom geweest. Maar waarom was Marloes dan elke dag bij me en zat ze aan mijn bed of ik nu sliep of niet? Marloes vertelde me dat ze ontzettend veel van me hield, maar dat ze het niet meer aan kon zien hoe haar keuzes mij kapot maakte. Samen met mijn tante en Marion had ze een oplossing proberen te zoeken, maar toen liep alles mis. “Ik ben nog nooit zo bang geweest als de afgelopen weken Anne”. Mijn totale inzinking had haar wel heel erg aan het denken gezet en met de ondersteuning van mijn tante had ze de stap gezet om ook voor zichzelf hulp te zoeken. “Kom je naast me in bed liggen?” vroeg ik haar midden in haar verhaal. Ik had er enorme behoefte aan haar te voelen. “Schuif dan eens op”. Terwijl ik een stukje opschoof, deed Marloes haar spijkerbroek en sweater uit. Wat was ze toch mooi en voor het eerst voelde ik weer een steek van opwinding door me heen gaan. Ik schrok er een beetje van en toen Marloes naast me kroop moest ze lachen om de blosjes op mijn wangen. “geilerd” fluisterde ze in mijn oor en ze gaf me een kus op mijn wang. De geur van haar lichaam was zo vertrouwd en toen ze haar arm onder mijn nek door liet glijden voelde het zo vertrouwd mijn hoofd op haar schouder te leggen. “gaat het nu wel goed met jou?” vroeg ik haar. Ik wilde wel ...