-
Inge's Tiener Hulpje 6
Datum: 3-5-2018, Categorieën: Werk Auteur: Rdam, Bron: Gertibaldi
... met hem samen. Alvast als dank, dacht ik. Tijd is geld natuurlijk.' Zei de dame bijna op fluisterniveau. Bij haar laatste woorden boog ze haar hoofd lichtelijk schuin naar voren, haar wimpers omhoog fronsend. Inge begreep dat ze op een antwoord wachtte. De eerste seconde had ze het nog niet helemaal door. Ze dacht aan Pieter. Aan de dame. Het feit dat ze hier vaak kwam sinds Pieter hier werkte. Wat haar kind laatst zei over de strandlaken. Inge wist dat ze met Pieter flirtte. Wist Pieter dit ook? Maar wat ze nu vroeg…..dat leek duidelijk of ze meer wilde. En van haar toestemming vroeg. Toestemming voor wat precies? Aan Pieter haar bikini tonen? Zijn mening vragen hoe het haar staat? Misschien zou hij hierna het wel aan Kim aanbevelen. Hij had al uren lang een stijve in zijn broek. Hierna zou het nog pijnlijker hard zijn. Als hij dan zou aftrekken, zou hij gigantisch hard en veel spuiten. Wie weet zou ze hem zelf weer aftrekken. Dat wilde Inge heel graag. Terwijl de dame haar aankeek begon Inge lichtjes met haar hoofd te knikken en te lachen. Zonder haar blikken van de klant af te wenden, plaatste ze haar hand op de twee briefjes van 100. Wanneer elkaars vingertoppen elkaar raakten, trok de dame haar hand terug. 'Tijd is zeker geld.' Zei Inge en plaatste het geld in de kassa. Ze had het geld niet nodig. Ze had het niet voor het geld gedaan. Maar ze kon moeilijk aan de klant laten blijken dat ze het heel graag wilde wat ze vroeg. 'Dan ga ik me alvast omkleden.' Zei de dame ...
... beleefd en liep weg. Inge hoopte dat er geen klanten de komende moment binnen zou komen. Misschien kon ze het op afstand volgen. Ze keek achterom. Pieter was nog niet terug. Ineens schoot er een kleine angst door haar heen. Hij zou zich toch niet aftrekken om van zijn stijve af te komen? Dat is niet de bedoeling. Hij moest juist alles voor haar bewaren. Meteen liep Inge naar achteren. Trok het gordijn opzij en zag de agenda op het keukenblad open liggen. Een theedoek ernaast. Hij was ermee klaar. Maar hij was er niet. De wc! Met een paar stappen stond ze ernaast en klopte er paar keer hard op. 'De klant wacht op je.' Zei Inge. Pieter stond erachter. In de wc. Hij schrok zich wezenloos. Hij had nog geen tien seconde nodig. Zijn paal verslapte. 'Godver.' Zei hij stilletjes en hield zijn halve harde vast. Hij kon nu niks meer. Baalde enorm. Hij dacht zo lekker aan de tieten van de klant. Meteen stopte hij zijn halve slappe paal terug en knoopte zijn broek dicht. Hij wachtte nog een kleine ogenblik. Trok de wc door. Spoelde zijn handen en stapte uit de wc. Weer schrok hij wezenloos. Inge stond er nog, tegen de keukenblad aangeleund. Ze was niet terug gegaan. Hij trok bijna wit weg van de schrik. 'Zijn er geen…klanten?' Zei hij zo spontaan mogelijk. 'Nog niet.' Zei Inge lachend. 'Maar je moet opschieten. Ik wilde enkel zeggen dat er een klant op je staat te wachten in het pashokje. Een goede, vaste klant.' -'Euuh, ja…euuh..ik weet het.' Zei Pieter. 'Okee, als je het weet, waarom laat ...