Eerste schreden (5) - Sex Verhalen

Eerste schreden (5)

Het berichtje lichte op in mijn mailbox. De url klikte ik aan en ik kwam op de uitnodigingspagina op Facebook terecht. Mijn maten wilden weten of ik ook ging. Ik had er mijn bedenkingen bij. De film Project X stond me nog bij, en om mee te doen aan georganiseerd anarchisme trok me niet zo aan. Ik keek op Google Maps hoe Haren er bij lag en constateerde dat het ten eerste nogal ver rijden was. Daarnaast waren er maar weinig toegangswegen, en die zou de politie natuurlijk helemaal afgrendelen. Ik gaf aan niet mee te gaan, want op vrijdag had ik andere plannen. Mijn eerste date met Marja, de lieftallige blonde kassajuffrouw stond op het programma. En die wilde ik onder geen voorwaarde afzeggen. Donderdag begon de dag met een paar sms-jes of ik nu echt niet mee wilde. Beleefd wees ik ze af. Ik was het hele geval al bewust vergeten, ondanks dat het de hele week al in de media was aangeprezen. Het was half 8 's avonds en ik keek hoe Mathijs van Nieuwkerk er nog een paar schepjes bovenop deed. De vage burgemeester die verzocht niet te komen leek net een lulletje rozewater. Mijn mobieltje ging en de foto van Marja verscheen in beeld. 'Hey menneke'. Haar koosnaampje voor mij was grappig. 'Hey kassajuf'. Gegiechel aan de andere kant van de lijn. 'Waar wil je morgen heen gaan?' vroeg ze meteen. 'Nou...' enkele gezellige restaurantjes schoten door mijn hoofd heen. 'Zullen we naar Haren gaan ?' was ze me voor. Mijn adem stokte even. Wilde zij nu ook al ? Ik uitte mijn twijfels over de ...

... toeganglijkheid en mogelijke problemen. Zij argumenteerde dat het spannend was, en dat ze allemaal zelf wilde zien wat er ging gebeuren. Uiteindelijk verloor ik de discussie en ging morrend akkoord, met haar belofte dat als het fout zou gaan, we direct terug zouden gaan. Vrijdagmiddag na het middaguur pikte ik haar op bij de winkel, en reden we weg. Ze had een grote tas bij die enkele vraagtekens bij me opriep. 'Wat heb je allemaal bij joh ?'. Lachend zei ze dat ik dat onderweg wel zou zien. Na een half uur rijden, deed ze haar stoel naar achteren en kroop op de achterbank. Zwijgend wachtte ik af wat er ging gebeuren. "Wel voor je kijken hé' zei ze ondeugend. Mijn spiegel was nu mijn enige obsessie. Ik manoeuvreerde net zo lang totdat ik genoeg kon zien wat ze op de achterbank deed. Ze was zich aan het omkleedden en in de volgende 10 minuten voltrok zich een schitterend schouwspel achter mijn rug. Het begon met de manier waarop ze al heel langzaam haar bedrijfsjasje losknoopte. Knoopje voor knoopje ging los, en ik klapte bijna op een vrachtwagen die plotseling afremde. 'VOOR JE KIJKEN' riep ze lichtjes geïrriteerd. Ik besloot wat vaart minderen en concentreerde me om twee dingen tegelijk te zien. Mijn ogen flitsten heen en weer van de voorruit naar de spiegel. Onder haar werkjasje had ze een blouse die zonder meer haar voorgevel goed accentueerde. Ook deze ging tergend langzaam uit. Beneden me in mijn onderlichaam voelde ik iets wakker worden. Op het moment dat ik dacht dat ze ...