Culinaire Diana - Sex Verhalen

Culinaire Diana

Gespannen ontwaak ik deze ochtend. Om 10 uur staat er een sollicitatiegesprek op het programma, niet iets wat ik voor mijn plezier doe. Het is ook nog eens in Amsterdam, toch ruim een uur reistijd en dus stap ik die ochtend vroeg uit mijn bed. Een snelle douche, aankleden en dan ga ik op weg. Bewust neem ik de trein en al lezend bereid ik me voor. Ik weet dat ze maar drie mensen hebben uitgenodigd die in aanmerking komen, dus de kans dat ik het uiteindelijk word is aanwezig. Op mijn smartphone bekijk ik het c.v. van mijn eventuele toekomstige bazin. Niet slecht wat ze als een vrouw van 29 al heeft bereikt. Twee restaurants heeft ze in haar jonge leven op poten gezet, maar nu wil ze met haar nieuwste zaak ook de hoofdstad veroveren. Mijn blik blijft hangen op een foto van haar. Diana is een exotische schoonheid, duidelijk zijn de oosterse invloeden zichtbaar. Een brede lach laat haar parelwitte tanden zien. Voor de verandering rijdt de trein punctueel Amsterdam binnen en stap ik uit, de regen verwensend die ik naar beneden zie vallen. Aangezien ik de tijd heb blijf ik even op het station hangen, neem een kop koffie en blader door wat tijdschriften in de tijdschriftenkiosk. Als ik naar buiten loop is de regen gelukkig weggetrokken en loop ik rustig het centrum in. Het valt me op hoe het winkelaanbod is veranderd sinds ik hier als student regelmatig kwam en in gedachten in het verleden vertoevend arriveer ik tenslotte op de plek waar de sollicitatie plaatsvindt. Het is Diana ...

... zelf die de deur voor me opent. Met een vriendelijke lach heet ze me welkom en neemt me mee naar binnen. Hoe het komt weet ik niet, maar na een minuut is ze er in geslaagd om mij op mijn gemak te stellen en de zenuwen te doen vergeten. Het daarop volgende uur vliegt voorbij en wat me opvalt is dat er nauwelijks over werk wordt gesproken. Diana weet duidelijk waar mijn kwaliteiten liggen en wil meer over mijzelf te weten komen, erachter komen of ik bij haar en haar team pas. Na dat uur gaat ze toch wat dieper in op wat ik van het werken in haar zaak verwacht. Verder stel ik een reeks vragen, die ze open en eerlijk beantwoordt. Om half twaalf nemen we afscheid en ik moet toegeven dat ik er een goed gevoel aan heb overgehouden. Ik heb het idee dat Diana en ik op een lijn zitten. " Je hoort binnen 24 uur van me " zegt ze bij het afscheid nogmaals en met een stevige handdruk scheiden onze wegen. Op de weg terug laat ik mijn gedachten nog eens over het gesprek gaan en besef dat ik zonder meer voor Diana zou willen werken. Het lijkt me een uitdagende bezigheid om met Diana haar nieuwe zaak op te zetten. Ik verheug me niet op de komende dag die in het teken zal staan van afwachten. Zal Diana met me in zee gaan of niet? Tot mijn verrassing krijg ik in het begin van de avond al het verlossende telefoontje van Diana en tot mijn grote geluk is deze positief. De baan is voor mij en Diana nodigt me uit begin volgende week de laatste details te bespreken. Die maandag vertrek ik weer naar ...