Schoolproject Met Gevolg - 2 - Sex Verhalen

Schoolproject Met Gevolg - 2

... ook uit. Stiekem was het wel opwindend dat die man zo op haar geilde. Renske wist dat hij de komende tijd maar aan één ding zou denken. Prompt deed ze haar blouse wat wijder en haalde haar geile tieten uit de cups. Het was duidelijk dat John erg in zijn nopjes was. Renske hield ze even beet, waarbij ze zelfs haar tepels even tussen haar duim en wijsvinger hield. Ze voelde zich geil. Hoelang duurde het? Tien seconde? Langer? Misschien.Renske borg ze daarna snel op. Ze zag John nog sprakeloos staren. Even keek ze rond. Toen stond ze op. John volgde haar. Haar rechtervoet zette ze op de stoel. Haar rokje schoof zo verder omhoog. Met haar ene hand trok ze haar slipje een beetje opzij. De stof van haar string was al vochtig. Snel haalde ze twee vingers tussen haar glinsterende lippen door. Het was duidelijk dat John dit niet had verwacht. Renske ook niet. Daarna trok ze de stof terug om vervolgens haar vingers af te likken. Toen trok ze snel haar jas aan. Blijkbaar net op tijd. De cipier achter John stapte binnen.‘Tot volgende week,’ zei Renske met een vluchtige knipoog.John lachte. ‘Ik hoop het.’Een beetje in de war van de korte gebeurtenissen tussen haar en John stapte ze naar buiten. De cipier van dienst schonk haar een glimlach en begeleidde haar naar de uitgang. Blijkbaar was de dame niet zo spraakzaam. Misschien vond Renske dat op dit moment niet eens zo erg. Na de formaliteiten liep ze naar buiten. Het weer was er niet beter op geworden. Integendeel.Renske was nog maar net ...

... de hoek en uit het zicht bij de gevangenis toen er ineens een donker busje langs haar reed. Iets verderop hield hij stil op het fietspad. Waar er in de wijde omgeving niemand te zien was, voelde ze zich een beetje angstig. Dat wilde ze niet laten merken en fietste stug door. Ze ging al richting het midden van de weg toen ze het portier van de bestuurder zag openzwaaien. De angst ging weg. Ronald.Renske stopte direct, glimlachte naar hem, en keek hem daarna vragend aan.‘Gooi je fiets maar achterin,’ zei hij gebiedend.‘Ik fiets wel. Is niet erg,’ antwoordde ze, ondanks ze het aanbod gezien het weer wel kon waarderen.‘Doe maar wel. Het wordt zo noodweer en dan kunnen we even praten, na aanleiding van de afgelopen keer.’Misschien was het dan toch niet zo’n slecht plan. Op één of andere manier voelde hij niet als een vreemde. Renske knikte instemmend en hij gooide de achterdeuren open. Renske zag hoe hij haar fiets zorgzaam in de laadruimte legde. Toen liep hij door de regen met haar naar het portier aan haar kant. Hij liet haar instappen en liep vervolgens zelf naar de bestuurderskant. Hij stapte in, om vervolgens de wagen te starten.‘Weet je Renske,’ begon hij. ‘Er is een hoop gebeurd sinds jij bent meegegaan naar binnen.’Renske keek opzij naar hem.‘Blijkbaar heeft iemand iets gezien of gemerkt.’‘En nu?’‘Wie die persoon is, weet ik niet. Ik weet alleen dat ik telkens van de woensdagmiddagdiensten af wordt gehaald zodra het bezoekverzoek binnen is gekomen.’‘Dat is wel erg jammer. ...