Oude Herinneringen, Nieuwe... - 1 - Sex Verhalen

Oude Herinneringen, Nieuwe... - 1

... honderdste keer, rommelend in een volgende doos. Maar dan liet ze zich met een zucht zakken tussen de openstaande dozen en zakken. “Het is hopeloos! Ik krijg dit nooit opgeruimd voor de verhuizers komen. En…. Waar blijft Lien eigenlijk?” mopperde ze terwijl ze op haar horloge keek. Ze had met Lien afgesproken dat ze samen de slaapkamers zouden doen als ze terug was van het appartement maar Lien bleef langer weg dan Hanna had verwacht en eigenlijk had ze graag ook wat hulp hier op de zolder gehad!Zittend tussen de stapels dozen op de zoldervloer trok Hanna een doos die naast haar stond wat dichterbij en gluurde er even maar ze trok onmiddellijk een vies gezicht. Het was weer een doos vol oude tijdschriften en ze waren duidelijk nat geweest want ze waren gerimpeld en er kwam een muffe stank uit de doos naar boven. “Deze kan ook meteen weg!” mompelde Hanna terwijl ze kreunend rechtstond en de doos voor zich uit duwde naar de zoldertrap. Plots kriebelde haar neus van al het stof in de lucht op de vuile zolder waardoor ze hard moest niezen. Het gebeurde allemaal zo onverwacht dat ze haar evenwicht verloor en met een plof tussen de stapels dozen op haar billen neer viel. Samen met haar vielen ook een paar stapels dozen om en de inhoud scheurde door hun kartonnen omhulsels heen waarna de zoldervloer vol lag met vergeten spullen en herinneringen. Hanna bleef even zitten om te bekomen maar dan keek ze om zich heen naar de ravage die ze had veroorzaakt. Tussen al de rommel viel haar ...

... oog plots op een dikke, dichtgebonden map waar een foto half uitstak.“Wat hebben we hier?” mompelde Hanna en nieuwsgierig trok ze de map uit de rommel. Voorzichtig prulde ze wat aan de punt van de foto waarop die helemaal uit de map gleed. De foto was verkleurd door de ouderdom en nog in zo’n gek formaat, niet zo breed als de foto’s tegenwoordig waren, maar meer een vierkantje.“Oh mijn god!” mompelde Hanna en keek met grote ogen naar de twee jonge meisjes die breed glimlachend naast elkaar op de foto stonden. Ze droegen allebei een ouderwets badpak, de één met een bloemetjesmotief, de ander een egaal diepblauw, en ieder had een gekke badmuts op. De foto was ergens aan zee genomen want de meisjes stonden in het zand en de schuimende golven van de Noordzee vulden de achtergrond. Op de achterkant stond iets geschreven. De inkt was half uitgelopen en vervaagt maar met een beetje moeite kon je twee namen lezen. Hanna en Nellie. Er stond nog wat anders onder geschreven maar dat was nog moeilijker te ontcijferen. Met de foto in haar hand liep Hanna naar het zolderraam en keek geconcentreerd naar de vervagende inktkrullen. “Wat staat daar nu toch?!” mopperde Hanna maar dan werden haar ogen plots groot. “Oh mijn god! Hoe kon ik dat vergeten?!” Heel vaag maar nog net leesbaar stond er Voor eeuwig de jouwe Hanna!“Oh Nellie….” mompelde Hanna. “Hoe heb ik dit kunnen vergeten?” Met de foto nog steeds in haar hand ging ze weer ging zitten om niet nog een keer om te vallen. Het was dan wel ...